ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Καί τότε ὅ,τι θεωροῦμε σάν ἀπο­τυχία εἶναι ἐπιτυχία.

544057_581253078557243_1224815148_n.jpg
Η προσευχή είναι μεγάλο αγαθό, αν γίνε­ται και με λογισμό αγαθό· αν ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας.
Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά παίρνουμε με το να μην πά­ρουμε ό,τι δεν μας συμφέρει. Υπάρχουν, βλέπετε, πε­ριπτώσεις που η μη ικανοποίηση του αιτήματός μας είναι πιο ωφέλιμη. Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν απο­τυχία είναι επιτυχία.
Ας μη στεναχωριόμαστε, λοιπόν, όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχή μας.

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Διηγήσεις περί τοῦ Ἀββᾶ Ἀμμωνᾶ

ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ
Α΄. Ἕνας ἀδελφός παρακάλεσε τόν ἀββᾶ Ἀμμωνᾶ: «Δῶσε μου μιά συμβουλή». Καί ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: «Νά συλλογίζεσαι, ὅπως οἱ φυλακισμένοι κακοῦργοι. Ἐκεῖνοι διαρκῶς ἐρωτοῦν: Ποῦ εἶναι ὁ ἡγεμόνας καί πότε θά ἔλθη ἐδῶ; Καί ἀπό τήν ἀγωνία κλαῖνε. Μέ τόν ἴδιο τρόπο καί ὁ μοναχός ὀφείλει διαρκῶς νά προσέχη, νά ἐλέγχη τήν ψυχή του καί νά λέει: Ἀλλοίμονό μου! Πῶς θά παρουσιασθῶ στό βῆμα τοῦ Χριστοῦ καί τί ἀπολογία θά δώσω; Ἔτσι ἐάν σκέπτεσαι πάντοτε, μπορεῖς νά σωθῆς».
Β΄). Διηγοῦνται ὅτι ὁ ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς σκότωσε ἀκόμη καί βασιλίσκο. Καθώς πήγαινε στήν ἔρημο γιά ν᾿ ἀντλήση νερό ἀπό ἕνα πηγάδι, συνάντησε τό φαρμακερό φίδι. Ἔπεσε μέ τό πρόσωπο στήν γῆ καί εἶπε: «Κύριε, ἤ ἐγώ θά πεθάνω ἤ αὐτό». Ἀμέσως τότε ὁ βασιλίσκος μέ τήν δύναμι τοῦ Χριστοῦ ἔσκασε.
Γ΄). Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς: «Δεκατέσσερα ἔτη ἔζησα σέ σκήτη παρακαλῶντας τόν Θεό νύκτα καί ἡμέρα νά μέ ἀξιώση νά νικήσω τήν ὀργή».

Ἡ παρηγορία τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων.

Δύο άνθρωποι συμφώνησαν και έγιναν ασκητές. Έκαναν μεγάλη άσκηση κι έζησαν ενάρετη ζωή. Ο ένας συνέβη να γίνει ηγούμενος κοινοβίου. Ο άλλος παρέμεινε αναχωρητής και φτάνοντας στην τελειότητα της ασκήσεως, έκαμνε μεγάλα θαύματα: γιάτρευε δαιμονισμένους, έλαβε το προορατικό χάρισμα, και αρρώστους θεράπευε. Εκείνος πού από ασκητής έγινε κοινοβιάρχης, όταν άκουσε ότι τόσα χαρίσματα αξιώθηκε να πάρει ο συνασκητής του, απομονώθηκε για τρεις βδομάδες από τους ανθρώπους και προσευχήθηκε εκτενώς στον θεό να του φανερώσει «πώς εκείνος κάνει θαύματα κι έχει γίνει περιβόητος σ΄όλους, εγώ όμως σε τίποτε απ΄αυτά δεν μετέχω».

Πῶς θά γίνουν τά σώματά μας μετά τήν Δευτέρα Παρουσία.4ο μέρος

ΠΩΣ  ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΣΩΜΑΤΑ  ΜΑΣ
ΜΕΤΑ  ΤΗΝ   ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ;
 Η αιτία του θανάτου δεν είναι στην φύση μας ,αλλά στην προαίρεσή μας. Ο Διάβολος δεν είναι  κακός στην ουσία του, αλλά στην προαίρεσή του, γιατί την ουσία του την δημιούργησε ο Θεός.
Ο Θάνατος είναι μη ον, δεν υπάρχει δεν έχει ουσία, είναι η απουσία της ζωής, όπως η σκιά είναι απουσία του φωτός.
 Άρα διαλέγουμε :
ή Θεό=ζωή-Φώς
ή
μη θεό = θάνατος, σκιά σκοτάδι.
 Άρα ,όταν κι’άκόμη αρνείσαι τον Θεό, πάλι δίπλα  σου θα τον έχεις,  ως απουσία Του  όμως .

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Οἱ Ἅγιοι τρεῖς Ἱεράρχες- Ὁ βίος καί τό ἔργο τους.

3-Ierarxes

Οι τρεiς Ιεράρχες – Aναφορά στo βίο και τo έργο τους


Οι τρείς Ιεράρχες :Ἀναφορά στό βίο καί τό ἔργο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν,
τῶν φωτεινῶν ὁροσήμων τοῦ παγκοσμίου πολιτισμοῦ
Τοῦ Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου – Καθηγητοῦ.
Ἡ ἑλληνικὴ παιδεία καὶ ὁ πολιτισμὸς ἔχουν τὴ δική τους ἑορτή. Στὶς 30 Ἰανουαρίου ἑορτάζουν μαζὶ μὲ τὴν Ἐκκλησία μας τὴ μνήμη τριῶν ξεχωριστῶν προσωπικοτήτων τῆς παγκόσμιας ἱστορίας, τῶν ἰσάριθμων Ἱεραρχῶν, τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ καὶ τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Τιμώντας ἐκείνους, τιμοῦμε μαζὶ ὅλα τὰ εὐγενῆἀνθρώπινα ἐπιτεύγματα καὶ τὸν πολιτισμό, διότι αὐτοὶ τὰ βίωσαν καὶ τὰ καλλιέργησαν στὸ ἔπακρο καὶ γι’ αὐτὸ δικαίως καθιερώθηκαν προστάτες τους.
Ὁ Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στὴν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας τὸ 330. Οἱ γονεῖς του Βασίλειος καὶ Ἐμμέλεια, μαζὶ μὲ τὴ γιαγιά του Μακρίνα, φρόντισαν νὰ γεμίσουν τὴν ψυχή του μὲ εὐσέβεια καὶ ἀγάπη γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Σπούδασε στὶς πιὸ ὀνομαστὲς σχολὲς τῆς ἐποχῆς του, μὲ ἀποκορύφωμα τὶς φιλοσοφικὲς σχολὲς τῶν Ἀθηνῶν. Ἐκεῖ, μαζὶ μὲ τὸ φίλο του Γρηγόριο τὸ Ναζιανζηνό, σπούδασε τέσσερα χρόνια (351- 355) φιλοσοφία, νομικά, ρητορική, γεωμετρία, ἀστρονομία, μουσικὴ καὶ ἰατρική.

Ἡ πενία ὡς μοναχική ἀρετή -Ἀποσπάσματα ἀπό λόγους τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ

agios-maximos-graikos-1

Θα σας παρουσιάσω τρία χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το βιβλίο «ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΓΡΑΙΚΟΣ Ο ΦΩΤΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ»[2], που φανερώνουν περίτρανα ποια είναι η παρακαταθήκη της παράδοσης του Βατοπεδίου.
Απόσπασμα 1ο
(ΠΕΡΙ ΕΓΓΑΜΩΝ που θέλουν να προσέλθουν στη μοναχική ζωή[4])
«…Επί πλέον ας μάθει ο άνθρωπος αυτός ότι η μοναχική ζωή, σ’ αυτόν που την επιθυμεί, δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιμελής τήρησις των σωτηρίων εντολών του θείου και προσκυνητού Ευαγγελίου του Χριστού, τουτέστιν κάθε δικαιοσύνη, κάθε έλεος και ευσπλαχνία και ανυπόκριτη αγάπη, ταπείνωσις καρδίας, πραότης, σωφροσύνη,περιφρόνησις του πλούτου του απολυμένου, της κοσμικής δόξης και τιμής και κενοδοξίας και απόρριψις κάθε πλεονεξίας.

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Βίος Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Βίος Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου
Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος εορτάζει στις 28 Ιανουαρίου
 

Ο σοφός διδάσκαλος Ο Όσιος Εφραίμ, ήταν το γένος Σύρος. Γεννήθηκε, όπως πιθανώς συμπεραίνεται, στην πόλη Νίσιβη της Μεσοποταμίας. Την εποχή εκείνη βασίλευε ο Διοκλητιανός κατά το έτος 306. Οι γονείς του., που ήσαν πιστοί Χριστιανοί, ομολόγησαν γενναία την πίστη τους στον Ιησού Χριστό. Άπό νεαρής ηλικίας τον προσέλαβε κοντά του ο Επίσκοπος της πόλεως αυτής Ιάκωβος. Τον ανέθρεψε με μεγάλη επιμέλεια, διότι κατάλαβε την αγαθή διάθεση του παιδιού αυτού. Έμαθε πολλά γράμματα και έγινε σοφός διδάσκαλος! Στα θαυμάσια συγγράμματα του φαίνεται η σοφία του. Με αυτά μας διδάσκει κάθε ώρα ως σήμερα και μας νουθετεί, μας οδηγεί και μας συμβουλεύει. Τα συγγράμματά του τα έγραψε σε τρεις γλώσσες, Ελληνική, Λατινική και Συριακή. Τόσο δε πολυγραφότατος ήταν. Πολλά έργα του στη λατινική γλώσσα είναι αμετάφραστα. Και είναι πολύτιμα.

Πῶς θά γίνουν τά σώματά μας μετά τήν Δευτέρα Παρουσία. 3ο μέρος

ΠΩΣ  ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΣΩΜΑΤΑ  ΜΑΣ
 ΜΕΤΑ  ΤΗΝ   Β΄ΠΑΡΟΥΣΙΑ ;
(Μέρος 3ον)
  Βλέπουμε στο Ευαγγέλιό  μας  την  ανακαίνιση του ανθρωπίνου σώματος αλλά και της κτίσης ολόκληρης να αποδεικνύεται  και στο όρος της Μεταμορφώσεως
 Το πρόσωπο Του Χριστό το σωματικό έλαμψε σαν τον ήλιο ,αλλά και τα άψυχα ιμάτιά του έγιναν λευκά σαν το φώς ,σαν το χιόνι΄ Ελαμψε και η έμψυχη και η άψυχη ύλη.
 Η Ανάσταση των νεκρών όμως προϋποθέτει την διατήρηση της ιδιαίτερης προσωπικότητας, της συνείδησης  και της ξεχωριστής ψυχοσωματικής υπόστασης του ανθρώπου. Εκεί, στην αιωνία ζωή, θα γνωρίζουμε τους ανθρώπους με τους οποίους συμπορευθήκαμε στην εφήμερη ζωή, άντρες ή γυναίκες, φίλους ή ξένους,όπως επίσης όσους γεννήθηκαν σε άλλες εποχές και ποτέ δεν τους συναντήσαμε, και βεβαίως όλους τους τους Αγίους. Βέβαια δεν θα υπάρχει κάποιο ταμπελάκι που θα δείχνει, αλλά με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος θα αναγνωρίζουμε τα διάφορα πρόσωπα(όπως έκαναν οι Αγ.Απόστολοι στο όρος θαβώρ όταν ανεγνώρισαν τους προφήτες Μωύσή και Ηλία παρότι δεν τους είχαν δει ποτέ στην επί γης ζωή τους.) Ενώ κατά τον Πανθεϊσμό και τις ανατολικές θρησκείες, Βουδισμός κ.α. εκείνος που πεθαίνει ενώνεται με την μεγάλη ψυχή, το Μέγα πνεύμα του σύμπαντος.

Τρεῖς νόθες ἀντιλήψεις στόν Χριστιανισμό_mp3

Τρεῖς νόθες ἀντιλήψεις στόν Χριστιανισμό_mp3

Π. Σάββας 2012-06-02_Τρεῖς νόθες ἀντιλήψεις στόν Χριστιανισμό_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 02-06-2012 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Πῶς θά γίνουν τά σώματά μας μετά τήν Δευτέρα Παρουσία

ΠΩΣ  ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΣΩΜΑΤΑ  ΜΑΣ
 ΜΕΤΑ  ΤΗΝ  ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ;
(Μέρος 2ον)
Μας βεβαιώνει επίσης και ο Άγιο Ιωάννης ο Δαμασκηνός:
 «Αυτό ουν το σώμα το φθειρόμενον και διαλυόμενον, αυτό αναστήσεται άφθαρτον.»
 Για τον λόγο αυτό λοιπόν και στα μνημεία των νεκρών ανάβουμε το καντήλι , το κερί και το θυμίαμα και τοποθετούμε λουλούδια προς τιμήν της Εικόνος Του Θεού, που θα ξανασταθεί όρθια στα πόδια της, αφού το Πανάγιον Πνεύμα που μένει στην Εκκλησία θα ζωοποιήσει και θα δώσει την Ανάσταση των νεκρών.
 Ακολούθως δεν είναι τυχαίο ότι   την περίοδο της Πεντηκοστής στεκόμαστε όρθιοι στις Λειτουργίες και δεν γονατίζουμε, αφού η όρθια στάση είναι προάγγελος της Αναστάσεως μας, δηλαδή θα αναστηθούμε και θα σταθούμε όρθιοι με τα δύο πόδια, τα σωματικά. Όχι τα πνευματικά πόδια αλλά τα σωματικά.
 Εξάλλου βεβαιώνει ο Κύριός μας στην αδελφή του Λαζάρου Μάρθα:
 «Ἐγὼ εἶμαι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή.»(Ιωάνν. κε΄-11)
Δεν είπε μόνον εγώ είμαι η ζωή, αλλά και η ανάσταση , η οποία  αναφέρεται στο νεκρό σώμα.
 Και τα εκτρωθέντα ή αποβληθέντα έμβρυα τι θα απογίνουν;

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Ὑπομονή καί αὐτομεμψία

 
«Ἀγαθόν μοι ὅτι ἐταπείνωσάς με,
ὅπως ἄν μάθω τά δικαιώματά σου.»
Ψαλμ. 118 : 71
«Κατοικία τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ ὑπομονή, ἐπειδή μέσα σ᾿ αὐτήν ζεῖ ἐξασφαλισμένη, καί τροφή τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ ταπείνωση, ἐπειδή μ᾿ αὐτήν τρέφεται», λέει ὁ ὅσιος Ἠλίας ὁ Ἔκδικος1. Ὅταν ἀκριβῶς τρέφεται ἡ ψυχή μέ τήν ἁγία τροφή τῆς ταπεινώσεως, μπορεῖ νά παραμένει στήν ἁγία κατοικία τῆς ὑπομονῆς. Ὅταν ἡ τροφή αὐτή εἶναι ἀνεπαρκής, τότε ἡ ψυχή βγαίνει ἀπό τό σπίτι τῆς ὑπομονῆς. Καί τότε σάν ἀνεμοστρόβιλος ἡ ταραχή τήν ἁρπάζει, τήν παρασύρει καί τή ζαλίζει. Μέσα της ξεσηκώνονται σάν κύματα διάφοροι ἐμπαθεῖς λογισμοί καί ἐμπαθή αἰσθήματα, πνίγοντάς την στά βάθη σκοτεινῶν καί ἁμαρτωλῶν φαντασιῶν, λόγων καί πράξεων. Ἔτσι ἡ ψυχή καταντᾶ σέ κατάσταση ἀδυναμίας, σκοτισμοῦ καί ἀκηδίας, πέφτοντας συχνά στό βάραθρο τῆς θανάσιμης ἀπελπισίας καί τῆς ὁλοκληρωτικῆς διαλύσεως.
Θέλεις νά παραμείνεις μέσα στήν ἁγία κατοικία τῆς ὑπομονῆς καί νά μή βγαίνεις ἀπ᾿ αὐτήν;

Πῶς θά γίνουν τά σώματά μας μετά τήν Δευτέρα Παρουσία;

 ΠΩΣ  ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ  ΤΑ  ΣΩΜΑΤΑ  ΜΑΣ
 ΜΕΤΑ  ΤΗΝ   ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ;

(Μέρος 1ον)
Ένα από τα πιο παρεξηγημένα θέματα της πίστεώς μας  είναι Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ .
Πράγματι οι περισσότεροι άνθρωποι υποτίμησαν το ανθρώπινο σώμα, θεωρώντας το από την αρχαιότητα έως σήμερα, και εις τους αιώνας, ως κάτι το ενοχλητικό, παράτερο και βδελικτό. Άρα αποκλείεται αυτό το «ξεδιάντροπο» ανθρώπινο σώμα να κληρονομήσει Την Βασιλεία Του Θεού.
Κάποιο άλλοι δε, το «υπερ» τίμησαν και το ειδωλο-ποίησαν μέσα από την λατρεία της αμαρτίας και στην πραγματικότητα το  υποτίμησαν.
Ακόμη όμως και μέσα στις περισσότερες αντιλήψεις των σημερινών ευλαβών Ορθοδόξων και μη, Χριστιανών, υπάρχει η αντίληψη περί εξαερώσεως του σώματος. Θεωρούμε την αιώνιο ζωή ως κάτι αφηρημένο, νεφελώδες , και μυθικό, όπου εκεί το σώμα και γενικά ο άνθρωπος θα εξελιχθεί σαν κάτι  το φαντασιώδες. Θα γίνει απλά ένα άϋλο πνεύμα  κάτι σαν το Φαντασματάκι των Ghostbusters  Γκοστ Μπάστερς.
Προς τούτο η παρεξήγηση γεννήθηκε από μία επιπόλαια  ερμηνεία των λόγων του Απ.Παύλου «σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν. έστι σώμα ψυχικόν, και έστι σώμα πνευματικόν.(Α΄ Κορ.ιε΄-44)
 Όμως πνευματικό σώμα , δεν σημαίνει ένα άϋλο φάντασμα, αλλά  σημαίνει ότι αυτό το σώμα θα κυβερνάται από την ζωή Του Αγίου Πνεύματος(πνευματικόν) και όχι από τις κατώτερες δυνάμεις τις ψυχής(ψυχικόν) .

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Κυριακή ΙΕ’ Λουκᾶ (Ζακχαίου): Ὁμιλία περί ὠφελίμου καί ἀνωφελοῦς μετανοίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 (Λουκ. ιθ’ 1-10)
- Ούτε το βάρος, ούτε το πλήθος των αμαρτημάτων, ούτε η πολυχρόνιος επιμονή στην αμαρτία, νικά της μετανοίας την δύναμη. Είναι όμως η μετάνοιά μας αληθινή; Πώς θα το γνωρίζουμε αυτό;
- Ποιά είναι έργα της μετανοίας;

Ἕνα θαυμαστό γεγονός: Ὁ ἀσπασμός τῆς χειρός τοῦ Γέροντος Βησσαρίωνος τοῦ Ἀγαθωνίτη ἀπό τόν Γέροντα Κύριλλο

 
 Τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονὸς  τὸ διηγήθηκε ὁ ἴδιος ὁ Γέροντας Κύριλλος, πρὶν μερικὰ χρόνια, μπροστὰ ἀπὸ τὴ λάρνακα τοῦ ἄφθαρτου Γέροντα Βησαρίωνος στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἀγάθωνος στὴν Οἴτη.Παρόντες ἦταν, ἐκτὸς ἀπὸ ἐμένα, τὴν ἀδελφή μου Σοφία, τὸ σύζυγό της Κωνσταντῖνο, καὶ   ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀγάθωνος Γέρων Δαμασκηνός. Ἐπίσης, ὁ συνοδὸς τοῦ Γέροντος Κυρίλλου πατὴρ Γαβριήλ, νῦν Καθηγούμενος τῆς Μονῆς Ὁσίου Δαβίδ, καὶ ὁ ἱερέας τῆς Ὑπάτης Δημήτριος Καραγιάννης.Λίγο ἐνωρίτερα εἴχαμε τελέσει, ὅλοι μαζί, Θεία Λειτουργία  στὸ μετόχι τοῦ Μεγάλου Μετεώρου στὴν Ὑπάτη καὶ εἴχαμε μαζί μας τὴν τιμία Κάρα τοῦ Ὁσίου Δαβίδ. Τὴν εἶχε φέρει ὁ Γέροντας μὲ τοὺς πατέρες στὴ Λαμία.
Ἐκεῖ, μπροστὰ στὸ ἱερὸ σκήνωμα τοῦ Ὁσίου Βησσαρίωνος, ὁ Γέροντας μας διηγήθηκε τὰ ἀκόλουθα:

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Ὁδοιπορικόν εἰς τήν Ἱ. Μονήν τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου Ἀριζόνος

Η Ρίζα: Ο Όσιος γέρων Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης και η συνοδεία του

 “ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΝ” ΕΙΣ ΤΗΝ Ι. ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΡΙΖΟΝΟΣ 

Του Αρχιμανδρίτη π. Σαράντη Σαράντου

Οἱ Μοναχοί καί εἰς τάς 19 Ἱ. Μονάς ὁμιλοῦν καί ψάλλουν εἰς τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν. Ἁγιορείτικον, κατανυκτικόν περιβάλλον. Ἡ φήμη τῶν γυναικείων καί ἀνδρώων Ἱ. Μονῶν. Ὁ Γέρων Ἐφραίμ ἔχει ἐμπειρίας Παραδείσου
Ξαναγράφουμε ἀπό τήν πολύ μακρινή Ἀριζόνα γιά τήν Ἀριζόνα, μολονότι μικρή παρέα Ἑλλήνων νέων θεολόγων μᾶς εἰρωνεύτηκαν, ὅταν μετά ἀπό προηγούμενή μας ἐπίσκεψη, γράφαμε μέ ἐνθουσιασμό τίς λαμπρές ἐντυπώσεις μας. Ὑποθέτω ὅτι, ἐπειδή εἶναι σύγχρονοι νέοι, ἐν τῷ μεταξύ θά πληροφορήθηκαν ὅτι ἡ Ἀριζόνα, δηλαδή τό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου, τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ, εἶναι τό δεύτερο μέρος τῆς Ἀμερικῆς σέ ἐπισκεψιμότητα μετά τό ξακουστό φαράγγι Grand Canyon (ἕνα ἀπό τά θαύματα τῆς Ἀμερικανικῆς φύσης). Νά εἶναι εὐλογημένοι οἱ νέοι αὐτοί!

Σέ ὅποιον ὁ νοῦς ὑγιαίνει, σέ αὐτόν δέν εἶναι ἀναγκαῖα τά γράμματα

Απόσπασμα από τον Βίο του αγίου Αντωνίου του Μεγάλου που συνέγραψε ο Μέγας Αθανάσιος
«Κάποτε λοιπόν δύο φιλόσοφοι ήλθαν προς αυτόν, ειδωλολάτρες, που νόμιζαν ότι μπορούν να ελέγξουν τον Αντώνιο. Ήταν στο όρος το έξω. Ο Αντώνιος κατάλαβε ποιοί άνθρωποι είναι όταν τους είδε και εξήλθε προς αυτούς και είπε με διερμηνέα: “Γιατί τόσο πολύ κοπιάσατε να έλθετε, ω φιλόσοφοι, προς ανόητο άνθρωπο;” Όταν είπαν αυτοί ότι δεν είναι ανόητος, αλλά και πολύ φρόνιμος, είπε προς αυτούς: “Αν μεν προς ανόητο ήλθατε, περιττός ο κόπος σας.
Αν όμως θεωρείτε ότι είμαι φρόνιμος, να γίνετε όπως είμαι εγώ. Επειδή πρέπει να μιμούμαστε τα καλά. Και αν μεν εγώ ερχόμουν προς εσάς, τότε θα εμιμόμουν εσάς.
Αν όμως εσείς (ήλθατε) προς εμένα, να γίνετε όπως εγώ. Επειδή είμαι Χριστιανός. Αυτοί θαυμάζοντας ανεχώρησαν επειδή έβλεπαν και τους δαίμονες να φοβούνται τον Αντώνιο…
Όταν άλλοι από αυτούς τον συνάντησαν προς το όρος το έξω και νόμισαν ότι θα τον χλευάσουν επειδή δεν είχε μάθει γράμματα, είπε προς αυτούς ο Αντώνιος:

Μία ἀλήθεια


Ἕνας ὑποτακτικός εἶπε στόν σοφό Γέροντά του:
  • Γέροντα, φοβᾶμαι τόν θάνατο!
Κι ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε:
- Ποιόν θάνατο; Τόν κατήργησε ὁ Χριστός. Δέν πρόκειται ποτέ νά συναντηθεῖτε. Ὅσο ὑπάρχεις ἐσύ μέσα στό σῶμα σου, ἐκεῖνος δέν ἔρχεται.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Ὁ Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή τῆς θεολογίας

 Ο Πατέρας Παϊσιος χαστούκισε φοιτητή
Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανρθώπου.Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο : » O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του.» Είδα αστραπιαία τον Πατέρα Παϊσιο να σηκώνει το χέρι του και να του δίνει ένα γερό χαστούκι. Ο φοιτητής τα έχασε, ζαλίστηκε, έμεινε για λίγο με γουρλωμένα τα μάτια για να συνειδητοποιήσει τι έγινει και μετά άρχισε να κλαίει με αναφιλητά σα μικρό παιδί. Ο Πάτερας Παϊσιος τον κοίταζε, δεν έλεγε τίποτα και τον άφησε να κλάψει. Μετά άπό πολύ κλάμα του είπε :

Τό ἴδιον θέλημα καί ἡ ὑπακοή (Μνήμη τοῦ Ἁγίου Εὐθυμίου)

 
Οι αναγνώσεις των βίων δυο κορυφαίων Πατέρων, του Αγίου Παχωμίου και του Μεγάλου Ευθυμίου, μάς δίδουν αφορμή να σχολιάσωμε θέματα πού αφορούν το πρακτικό μας καθήκον. Θα ήθελα να σάς υπενθυμίσω ότι το Άγιο Όρος έχει σχέσι με τον Άγιο Ευθύμιο και γενικά με τους αγιοσαββίτες μοναχούς. Από αυτούς παρέλαβε η μονή Στουδίου το τυπικό της και το ίδιο τυπικό μετέφερε στον Αθωνα ο ιδρυτής της κοινοβιακής μορφής του μοναχισμού Άγιος Αθανάσιος, το οποίο και χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Εκείνο πού έχει σημασία να προσέξωμε στον βίο και των δυο Πατέρων, είναι το ότι μάς συνιστούν την ακρίβεια της συνειδήσεως του πρακτικού μας καθήκοντος και ιδιαίτερα την αποφυγή του «ιδίου θελήματος».
Το θέλημα γίνεται με πολλούς τρόπους, αλλά οι κεντρικοί είναι δύο. Το ένα είναι το «εκ δεξιών». Χάριν δήθεν ευλαβείας κάνει κάποιος το θέλημά του. Το άλλο είναι το «εξ αριστερών». Χάριν της φιλαυτίας κάνει πάλι το θέλημά του. Και τα δυο είναι ολέθρια. Πιο επικίνδυνο όμως είναι το «εκ δεξιών».

Ὁσία Ἄννα: ἡ κατά σάρκα ἀδελφή τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Καρσλίδη

Επανερχόμαστε για μία “λεπτομέρεια” που πρόσφατα μάθαμε και μας εντυπωσίασε.
Ο Όσιος δεν έχει την χρονική…πρωτιά της αγιωσύνης στην οικογενειά του, καθώς στο ορθόδοξο αγιολόγιο είναι ενταγμένη και η αδελφή του!
Πρόκειται για την Οσία Άννα την Παρθένο, η οποία εκοιμήθη το 1910, σε ηλικία 14 ετών.
Τρία χρόνια μετά την κοίμησή της, ένας Τούρκος που ζούσε στην πόλη (Αργυρούπολη του Πόντου) συνήθιζε να πηγαίνει να κάθεται σε ύψωμα απέναντι από το νεκροταφείο των χριστιανών. Κάποτε άρχισε να βλέπει -κάθε βράδυ- ένα φως να βγαίνει από έναν τάφο. Πήρε λοιπόν μια παρέα μουσουλμάνων και πήγαν εκεί, για να δουν από ποιον τάφο έβγαινε το φως και ανακάλυψαν ότι ήταν το μνήμα της μικρής Άννας…

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Ἡ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με».

Περὶ μελέτης τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ.

«Τί οὖν μακαριώτερον; τί εὐδαιμονέστερον; ἢ τί γλυκύτερον ἄλλο εἶναι ἢ τὸ νὰ μελετᾷ τις πάντοτε τὸ ἔνδοξον, τὸ τερπνὸν καὶ πολυπόθητον ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου ὅ,τι καὶ ἂν ζητήσῃ τις ἀπὸ τοῦ Πατρὸς καὶ ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ ἰδίου, ἐξάπαντος τὸ λαμβάνει;…
»Ποία δέ ἔννοια καὶ ἐνθύμησις εἶναι χαριεστέρα καὶ θειοτέρα ἀπὸ τῆς ἐννοίας καὶ ἐνθυμήσεως τοῦ σωτηρίου καὶ θεοπρεποῦς καὶ φοβεροῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα ὀνόματος, εἰς τό ὁποῖον κάμπτουσιν, ἀλλὰ καὶ κάμψουσι τὸ γόνυ τὰ ἐπουράνια, τὰ ἐπίγεια καὶ τὰ καταχθόνια;…».
(Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)

Ἡ καρδιακὴ προσευχή

Μέσα στὴν πνευματικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας «Προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ» ἢ «καρδιακὴ προσευχὴ» ὀνομάστηκε ἡ συνεχὴς καὶ σιωπηλὴ ἐπίκληση τοῦ θείου ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ γίνεται μὲ θέρμη ἀπὸ τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ Γέροντας Ἀντώνιος Γρηγοριάτης (+1915-2002).

    Ὁ Γέροντας Ἀντώνιος Γρηγοριάτης (+1915-2002).
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

    Ὁ Γέροντας Ἀντώνιος, κατά κόσμον Κωνσταντῖνος Νικολάου, καταγόταν ἀπό τόν Πύργο τῆς Ἠλείας. Γεννήθηκε τό 1915 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἐπειδή, εἶχα συνάψει μαζί του στενές ἀδελφικές σχέσεις, συχνά τόν ρωτοῦσα γιά τήν ζωή του καί τήν οἰκογένειά του.
Ὁ ἴδιος λοιπόν μοῦ ἔλεγε τά  ἑξῆς: «Οἱ γονεῖς μου, ὀνόματι Νικόλαος καί Ἀθηνᾶ, ἦταν εὐσεβεῖς ἀπό τήν παιδική τους ἡλικία.
Ὁ πατέρας μου ἐγνώριζε λίγα γράμματα, ἐνῶ ἡ μητέρα μου καθόλου, ἀφοῦ μετά δυσκολίας κατάφερε νά μάθη στά γεράματά της τό «Πάτερ ἡμῶν…». Μόνο ἕνα πρᾶγμα ἐγνώριζαν: Νά θρησκεύουν, ὅπως τούς ἐφώτιζε ὁ Πανάγαθος Θεός.
Ὁ πατέρας μου ἀπέθανε στίς 17 Ἰανουαρίου τοῦ 1944, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου. Τότε στήν Ἑλλάδα ὑπῆρχε ἡ γνωστή φοβερή πεῖνα, ἡ ὁποία ἐθέριζε ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας. Ἐμεῖς εἴμασταν τρία ἀδέλφια καί ἐμέναμε τότε στήν Ἀθήνα.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου:Μόνον ὅσοι δέν πολεμοῦν, δέν τραυματίζονται!

 Έπεσες; Να ξανασηκωθείς!
Δεν είναι φοβερό ο παλαιστής να πέσει. Φοβερό είναι να μείνει στην πτώση του.
Ούτε είναι δύσκολο ο πολεμιστής να τραυματισθεί. Το κακό είναι μετά τον τραυματισμό να απογοητευθεί και να παραμελήσει το τραύμα…
Πόσοι αθλητές ύστερα από πολλές αποτυχίες αναδείχθηκαν νικητές!…
Μόνον όσοι δεν πολεμούν, δεν τραυματίζονται.

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

Αὐτοέλεγχος καί αὐτοκριτική

Έλλειψη αγάπης , πνεύματος θυσίας, υποχωρητικότητας κι αλληλοκατανόησης.
Έλλειψη ενδιαφέροντος , καλωσύνης και χρόνου για  την σύζυγο και τα παιδιά.
Εριστικότητα, πείσμα, υπονόμευση συζύγου.
Αδιαφορία για την ανατροφή και χριστιανική αγωγή των παιδιών.
Παράλογες και εγωιστικές απαιτήσεις από σύζυγο και παιδιά.
Άκαιρες, πιεστικές και αδικαιολόγητες επεμβάσεις στη ζωή και στις αποφάσεις των παιδιών, ή στις οικογένειές τους. Υπονόμευση των προσπαθειών τους και του δεσμού τους.
Μοιχεία.

Γέρων Σοφρώνιος: Ἰδιαίτερα στίς μέρες μας ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων εἶναι σαφῶς αἰσθητή,διότι τό κακό ἐμφανίζεται ὀργανωμένο περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά.

3 Ιουνίου 1966
… Η σκέψη μου είναι πολύ απλή: Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, τότε εμείς μένουμε στο σκοτάδι και είναι αδύνατο να δικαιώσουμε τον Θεό βλέποντας τα ατελείωτα παθήματα του κόσμου. Αν όμως πραγματικά ο Χριστός είναι Θεός, όπως εμείς αδίστακτα πιστεύουμε, τότε κανένας δεν μπορεί να μεμφθεί τον Θεό για τα κακά που διαδραματίζονται στον κόσμο. Χάρη στην εμφάνιση του Χριστού γνωρίζουμε τώρα Ποιος είναι ο Θεός· Τον αγαπούμε και δεν επιρρίπτουμε σε Αυτόν καμία μομφή. Ο Χριστός μας φανέρωσε τον Θεό, ο Οποίος είναι Φως «και σκοτία εν Αυτώ ουκ έστιν ουδεμία» .
Ομολογούμε ταυτόχρονα τον Χριστό ως αυθεντικό άνθρωπο. Ο Πατέρας, βλέποντας έναν Τέτοιο Άνθρωπο, του έδωσε θέση στην αιωνιότητα, στα δεξιά Του. Τον απέδειξε τελείως ίσο με τον Εαυτό Του . Αν αυτός είναι ο άνθρωπος, τότε πια δεν χρειάζεται να μεταμεληθεί ο Θεός Πατέρας διότι δημιούργησε τον άνθρωπο, όπως έχει λεχθεί στη Γραφή:

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Ὁ Στάρετσ Βαρσανούφιος γιά τά μυστικά τῆς κατανόησης τῆς Ἁγίας Γραφῆς

Κατανόηση της αγίας Γραφής
 
Άνοιξε το Ευαγγέλιο και διάβασε: «Λέγει αυτώ Ναθαναήλ- πόθεν με γινώσκεις;Απεκρίθη Ιησούς  και είπεν αυτώ- πρό του σε Φίλιππον φωνήσαι. Οντα υπό την συκήν ειδόν σε» (Ίω. 1,48), και «απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτώ ότι ειπόν σοι ότι ειδόν σε υποκάτω της συκής, πιστεύεις; Μείζω τούτων όψει» [ (Ίω. 1.50).
Αυτά τα λόγια ισχύουν για τον καθένα μας. Το λέω και σέ σένα «μείζω τούτων όψει». Αυτό, είναι η αρχή της κάθαρσης του νου: όταν ο άνθρωπος αρχίζει και βλέπει πράγματα πού προηγουμένως δεν τα έβλεπε- πού άλλοι δεν τα προσέχουν πού ποτέ δεν , το φανταζόταν ότι υπήρχαν. Έτσι, σταδιακά, ό Κύριος αφαιρεί το πέπλο της εσωτερικής τύφλωσης.
0 Γεώργιος ο έγκλειστος, αν και ζούσε με την πιο αυστηρή ασκητική ζωή της μόνωσης, όμως αλληλογραφούσε. Να τί έγραφε για τον εαυτό του:
Διάβαζα πολλά κοσμικά βιβλία. Τώρα πια τα σταμάτησα. Και τι  λένε;

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Θαῦμα Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ: ‘Ὅταν ὅλα εἶχαν τελειώσει…

«Ὅταν ὅλα εἶχαν τελειώσει…» – Θαῦμα Ἁγίων Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ καί τῶν Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ
«Ὀνομάζομαι Ε.Χ., 37 ἐτῶν, ἀπό τήν Μόρφου καί τώρα κάτοικος Λεμεσού. Ἡ ἐργασία μου εἶναι ἀεροσυνοδός καί καθηγήτρια Ἰταλικῶν. Τήν Κυριακή πρωί 28 Ἰουνίου 2008 ξύπνησα νωρίς κι ἔνιωθα λίγη ἀδυναμία. Εἶχα λίγο πυρετό καί ἀποφάσισα νά πάω στήν Πολυκλινική γιά νά μοῦ κάνουν ἔνεση νά μοῦ περάσει γρήγορα, γιατί εἶχα προγραμματίσει ταξίδι στήν Ἁγία Μαρίνα τῆς Ἀνδρου μέ τή μητέρα μου.

Τήν Δευτέρα 29 Ἰουνίου δέν ἔνιωθα καλύτερα καί ἀποφάσισα νά ξαναεπισκεφθῶ τήν Πολυκλινική, ἐπειδή ὁ χρόνος γιά τό ταξίδι πίεζε καί δέν θά προλάβαινα. Στήν Πολυκλινική ὁ γιατρός πού μέ ἐξέτασε ἦταν ὁ γιατρός τῆς μητέρας μου. Μοῦ ἔκανε κάποιες ἐξετάσεις, ἀλλά δέν ἔβρισκε τίποτα, παρά μόνον λίγο πυρετό καί κομμάρες πού ἐγώ αἰσθανόμουνα. Ἔτσι γιά προληπτικούς λόγους ἀποφάσισε νά μέ κρατήσει στήν Πολυκλινική, παρά τήν ἄρνησή μου. Τοῦ εἶπα μάλιστα:
- Δέν γίνεται νά πάω στό προγραμματισμένο ταξίδι καί μετά νά μείνω στό νοσοκομεῖο;

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος γιά τή Θεία Λειτουργία & τήν Ὀρθόδοξη Λατρεία (Β)

 Η στάση μας στη θεία λειτουργία
Βρέθηκα τελευταία σε μια κεντρική εκκλησία των Αθηνών και έζησα βαθύ πόνο. Την ώρα που κοινωνούσαν οι αρχιερείς και οι ιερείς, γύρω μου είχαν στηθεί «πηγαδάκια» – και όχι από ανθρώπους χωρίς παιδεία. Δέκα βήματα από το Άγιο Ποτήριο, και οι «τρελές αγελάδες» με το «ουράνιο» των βαλκανίων εκάλυπταν την παρουσία του Κυρίου.
Η θλιβερή αυτή σκηνή έφερε στη μνήμη μου μια συζήτηση με τον Γέροντα Πορφύριο πριν από πολλά χρόνια. Θα προσπαθήσω να μεταφέρω μερικά κεντρικά νοήματα από εκείνα που μου έλεγε και έμειναν ζωηρά στη μνήμη μου. Ήταν και εκείνος στεναχωρημένος, γιατί οι πιστοί είχαν απαιτήσεις -και δικαίως- από τον ιερέα, να είναι προσευχόμενος στο άγιο βήμα, αλλά οι ίδιοι πολλές φορές με τη στάση τους δεν τον βοηθούν.
-Εγώ, έλεγε, τους θυμιάζω και εκείνοι δεν υποκλίνονται. Λέω «στώμεν καλώς» και αυτοί κάθονται. Τους ευλογώ και εκείνοι κουβεντιάζουν. Και το τραγικότερο, λέω «πίετε εξ αυτού πάντες» και προσέρχονται στη Θεία Κοινωνία ελάχιστοι. Μεγάλος πόνος για τον ιερέα.

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Ὁμιλία 61η: Στή ΙΒ’ Κυριακή τοῦ Λουκᾶ γιά τούς δέκα λεπρούς (Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς)

 Η κάθαρση των λεπρών προβάλλεται ως τύπος της πνευ­ματικής καθάρσεως. Γιατί όλοι εμείς ήμασταν λεπρωμένοι, μέχρι που ο Κύριος παρέλαβε την φύση μας και την ελευθέρωσε από την καταδίκη. Ο ευγνώμων από τους δέκα θεραπευθέντες εκπροσωπεί την επιστροφή των Εθνικών, ενώ οι εννέα αγνώμονες είναι οι Ιουδαίοι. Ο ομιλητής παρουσιάζει τον Θεό ως ειρηνάρχη, και τον εαυτό του ως επιστάτη της ειρήνης. «Ταύτης γαρ ένεκα της ειρήνης και ημείς επέστημεν υμίν τη Εκκλησία Χριστού, διάκονοι της αυτού κληρονομιάς και χάριτος». Κλείνει με προτροπή να μη εκπέσομε από την πατρική ευχή ούτε και να απορρίψομε την κλη­ρονομιά του ουράνιου Πατέρα, για να μη χάσομε και την υιοθεσία και την ευλογία και αποκλεισθούμε από τον πνευματικό νυμφώνα.

Διάβολος καί μετάνοια συμβαδίζουν;

ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ;

Η ακόλουθη διήγησις που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού* σκοπό έχει να διδάξη πόσο μεγάλη είναι η φιλανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζη ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο.
Κάποιος άγιος γέροντας, μεγάλος και διορατικός, έχοντας νικήσει και ξεπεράσει όλους τους πειρασμούς των δαιμόνων, είχε λάβει το χάρισμα να βλέπη οφθαλμοφανώς το πώς επιδρούν στην ζωή των ανθρώπων οι άγγελοι και οι δαίμονες·πώς δηλ. ο καθένας από την πλευρά του αγωνίζονται για την ψυχές των ανθρώπων. Ήταν δε τόσο μεγάλος και υψηλός στην αρετή, που τα ακάθαρτα πνεύματα τον υπολόγιζαν πολύ και συστέλλονταν μπροστά του. Πολλές φορές τα κορόιδευε και τα ύβριζε θυμίζοντας τους την πτώσι τους από τους ουρανούς και την αιώνια κόλασι του πυρός που τα περιμένει.

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος γιά τή Θεία Λειτουργία & τήν Ὀρθόδοξη Λατρεία (Α)

 

Η προσευχή μέσα στο Ναό
Κάποτε μου είπε ο π. Πορφύριος: «Ο ορθόδοξος ασκητισμός δεν είναι μόνο για τα μοναστήρια, αλλά και για τον κόσμο. Είναι μεγάλη ευλογία η προσευχή μέσα στο Ναό, οι μακρές ακολουθίες και η δοξολογία του Θεού εν πνεύματι αγάπης. Να’ ξερες πόσο οι ψυχές βασανίζονται από τα πάθη και πόσο ανακουφίζονται κοντά στην αγάπη του Χριστού! Για μένα θα ήταν πιο ευχάριστο να αποτραβηχτώ στο Άγιο Όρος, στη σκήτη της μετανοίας μου και εκεί στην ερημιά να δοξολογώ το Θεό».

Οι ευχές, οι εκφωνήσεις και το πρόσωπο του Γέροντα
Εκείνο που έχω να συμπληρώσω εδώ, είναι ότι για πρώτη φορά έβλεπα τον πατέρα Πορφύριο, αλλά και τον ζούσα στη Θεία Λειτουργία.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση διότι είχε μία λαμπερή όψη.

Βέβαια, την είχε πάντοτε, ήταν φωτεινός, είχε φωτεινό πρόσωπο, αλλά κατά τη Θεία Λειτουργία είχε κάτι, ας πούμε, το εξαίσιο. Πράγμα, που νόμισα ότι ήταν το φυσικό που έβλεπα, διότι πρώτη φορά τον έβλεπα και τον συναντούσα. Το δεύτερο δε στοιχείο, που με εντυπωσίασε, ήταν στο θέμα των ευχών και των εκφωνήσεων. Ο τρόπος του ήταν τέτοιος, που έδειχνε ότι συνομιλούσε με κάποιον που ήταν απέναντί του, που τον έβλεπε.Ο Γέρων πολύ αγαπούσε τους ύμνους της Εκκλησίας μας.

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Ἡ ἀποστολή καί ἡ ἀμφίεση τῆς γυναίκας


Ἡ ἀποστολή καί ἡ ἀμφίεση τῆς γυναίκας σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή_Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας_mp3


Π. Σάββας 2011-05-08_Ἡ ἀποστολή καί ἡ ἀμφίεση τῆς γυναίκας σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή_Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-05-2011 (Σύναξη Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς «Τὸ ἑσπέρας αὐλισθήσεται κλαυθμὸς καὶ εἰς τὸ πρωΐ ἀγαλλίασις».

Ο ΘΕΟΣ επιπλήττει, και ο Θεός χαροποιεί…
Μία σκέψις μετανοίας αμέσως μετριάζει τον θυμό του Θεου, διότι ο θυμός του Θεου κατα των ανθρώπων δεν ομοιάζει με τον θυμό ενός έχθρου, άλλα μάλλον ενός πατέρα προς τα παιδιά του.
Ο θυμός Του είναι στιγμιαίος και το ελεός Του χωρίς τέλος.  Αν μετανοης το εσπέρας, θα χαρης το πρωΐ. Πολλοί άνθρωποι Τον γνωρίζουν και στον θυμό Του και στο ελεός Του.
Ω αδελφοί μου, αν οι άνθρωποι Τον έγνώριζαν σταθερα και Τον ελάμβαναν ύπ’ όψιν τους ως τον Ποιητή του άγαθου, δεν θα Τον η­ξεραν ως Έπιτιμητη και Κριτή.

Νίκος Καζαντζάκης: Ἡ συμβολή τῶν ἰδεῶν του στό «κοινωνικό ὁλοκαύτωμα» ποῦ συντελεῖται στήν σύγχρονη Ἑλλάδα

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Η Συμβολή των Ιδεών τουστο «Κοινωνικό Ολοκαύτωμα»που Συντελείται στην Σύγχρονη Ελλάδαi
Δάφνη Βαρβιτσιώτη, Ιστορικός
Πενήντα περίπου χρόνια μετά από τον σάλο, που οι ιδέες και το έργο του είχαν προκαλέσει στην ελληνική κοινωνία –με αποτέλεσμα τον παρ’ ολίγον αφορισμό του από την Εκκλησία της Ελλάδος– ο Νίκος Καζαντζάκης επανέρχεται δυναμικά στην επικαιρότητά μας, τόσο μέσω ενός θεολογικού χώρου, όσο και μέσω ενός πανελλαδικού φορέα ενημέρωσης.
Και, ο μεν θεολογικός χώρος –σε «στρογγυλή τράπεζα», με θέμα «Πνευματικότητα και Θρησκευτικότητα στο Νίκο Καζαντζάκη»– φαίνεται ότι τον…εξαγιάζειii. Από την πλευρά του, ο φορέας ενημέρωσης τον διαφημίζει πανελλαδικώς ως «διαχρονικό στοχαστή» και ως «μεγάλο Έλληνα»
και τον χαρακτηρίζει ως «οικουμενικό λογοτέχνη» και ως «πιο επίκαιρο από ποτέ»· πληροφορεί δε το ευρύτερο κοινό ότι, το φύλλο της Κυριακής 2.12.2013 συνοδεύεται από το βιβλίο του «Ταξιδεύοντας–Αγγλία»iii.
Γιατί «Επίκαιρος»; Ποιά, άραγε, μπορεί να είναι η συμβολή του Νίκου Καζαντζάκη σ’ αυτήν την κρίσιμη κατάσταση, την οποίαν πολλοί χαρακτηρίζουν ως ανθρωπιστική κρίση, ως κοινωνικό ολοκαύτωμα, ως σιωπηλή γενοκτονίαiv και ως ειρηνική αντικατάσταση πληθυσμού (δηλαδή, εθνοκάθαρση);

Φύτεψε στόν οὐρανό τό θησαυρό σου

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Εσύ, αν κάποιος σου δείξει πάνω στη γη ένα μέρος που δεν παραβιάζεται, και αν σε φέρει στην ίδια την έρημο υποσχόμενος ότι τα χρήματά σου θα βρίσκονται σε ασφάλεια, ούτε διστάζεις, ούτε δείχνεις κάποια επιφύλαξη, αλλά δείχνεις εμπιστοσύνη και μεταφέρεις τα χρήματά σου εκεί.
Όταν, όμως, σου υπόσχεται το ίδιο ο Θεός και όχι κάποιος άνθρωπος, και σου προτείνει όχι την έρημο, αλλά τον ουρανό, κάνεις τα αντίθετα. Και όμως, αν αυτά είναι ασφαλισμένα εδώ κάτω χίλιες φορές, ποτέ δεν θα μπορέσεις να ελευθερωθείς από τη φροντίδα. Και αν ακόμη δεν τα χάσεις, δεν θα ελευθερωθείς ποτέ από την αγωνία, μήπως τα χάσεις. Εκεί, όμως, δεν θα υποφέρεις τίποτε από αυτά. Και επί πλέον θα ωφεληθείς, διότι δεν κρύβεις μόνο το χρυσάφι σου, αλλά το σπέρνεις…

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Ἡ κλίνη τοῦ Ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτη στό σπήλαιο ἀσκήσεως

Η Κλίνη του Οσίου Ακακίου του Καυσοκαλυβίτη στο Σπηλαιο Ασκήσεως.

Γερώ – Δαυίδ Διονυσιάτης.

 
Γερώ – Δαυίδ Διονυσιάτης.
Ο κατά κόσμον Δήμος Φλώρος, ο μετέπειτα μοναχός Δαυίδ, γεννήθηκε το έτος 1889 στο χωριό Κτιστάδες της ορεινής Άρτας. Είχε άλλα δύο αδέλφια. Οι γονείς τους δίδαξαν με το παράδειγμά τους την ευλάβεια και την αγάπη στο Θεό· τους έμαθαν να πηγαίνουν στην Εκκλησία και να προσεύχονται.
    Όταν ο Δήμος ήταν πέντε χρονών, είδε ουράνιο φως, ενώ η μητέρα του, στην οποία το έδειχνε, δεν έβλεπε τίποτε.
    Άλλη φορά είδε να ανοίγει ο ουρανός και είδε μέσα σε απερίγραπτη δόξα τάγματα Αγίων και Αγγέλων να δοξολογούν το Θεό που καθόταν πάνω στο θρόνο Του.
    Από μικρός έμαθε την τέχνη του κτίστου και εργαζόταν φιλόπονα. Όταν έγινε 16 ετών, εργαζόταν σε κάποιο εξωκκλήσι του χωριού του.
Εκεί είδε κάποια αποκάλυψη, που όταν θέλησε έπειτα να την διηγηθεί, κόπηκε η φωνή του για μισή ώρα. Κατάλαβε ότι δεν πρέπει να πει σε κανέναν αυτό που είδε. Μετά αμέσως επανήλθε η φωνή του.

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Ὁ εὐλαβής λεπρός στό Ἅγιον Ὄρος

 
Η μεταφυσική αξία των ασθενειών και των θλίψεων
«Υιέ μου, μη ολιγώρει παιδείας Κυρίου, μηδέ εκλύου υπ  αὐτοῦ ελεγχόμενος. Ον γαρ αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται. Ει παιδείαν υπομένετε, ως υιοίς υμίν προσφέρεται ο Θεός• τις γαρ εστιν υιός ον ου παιδεύει πατήρ; ει δε χωρίς εστε παιδείας, ης μέτοχοι γεγόνασι πάντες, άρα νόθοι εστέ και ουχ υιοί… Ο δε (Θεός παιδεύει υμάς) επί το συμφέρον, εις το μεταλαβείν της αγιότητος αυτού. Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν ου δοκεί χαράς είναι, αλλά λύπης, ύστερον δε καρπόν ειρηνικόν τοις δι  αὐτῆς γεγυμνασμένοις αποδίδωσι δικαιοσύνης» (Εβρ. 12,5-8,10-11)
«Λογίζομαι γαρ ότι ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς» ( Ρωμ. 8,18)
Όπως καταλαβαίνετε εκ των ανωτέρω χωρίων της Κ. Διαθήκης, οι ασθένειες και οι θλίψεις της παρούσης ζωής έχουν άπειρον μεταφυσικήν αξίαν• δια τούτο πρέπει να τας δεχώμεθα με ευχαρίστησιν, ως επίσκεψιν του Θεού, ως φάρμακα που θεραπεύουν την ψυχήν από το δηλητήριον της αμαρτίας, αν και οι πολλοί τα θεωρούν ως τιμωρίαν Θεού και μεγάλην συμφοράν, και αγανακτούν κατά του Θεού και χάνουν τον αιώνιον μισθόν, και αμαρτάνουν.

Ποιά εἶναι ἡ αἰτία πού οἱ δίκαιοι ἔχουν θλίψεις σ’ αὐτόν τόν κόσμο καί οἱ ἁμαρτωλοί ἄνεση

 
 Αγαπίου Μοναχού του Κρητός, Αμαρτωλών Σωτηρία, εκδ. Γνόφος, Αθήνα 2009, σελ. 128-132.
«Μή παραζήλου ἐν πονηρευομένοις, μή δέ ζήλου τούς ποιοῦντας τήν ἀνομίαν, ὅτι ὡσεί χόρτος ταχύ ἀοξηρανθήσονται » , λέει ο προφήτης Δαβίδ. Πολλές αδικίες και ανομίες γίνονται σήμερα στον κόσμο. Και αυτοί που τις πράττουν φαίνονται να έχουν ευτυχία και μακαριότητα. Αντίθετα, οι ευλαβείς και ενάρετοι φαίνονται να έχουν διάφορες θλίψεις και βάσανα. Όμως, μην απορείς με αυτό, άνθρωπε, και ζηλεύεις τον πονηρό και προτιμάς το μέρος των αμαρτωλών νομίζοντας ότι τάχα αυτοί είναι καλότυχοι· γιατί τους αγαπά ο κόσμος και τους δίνει πρόσκαιρο πλούτο και μακαριότητα. Σχετικά με αυτό απορούσε και ο προφήτης Αββακούμ και έλεγε: «Γιατί, Κύριε, οι ασεβείς καταδυναστεύουν τους δικαίους και εσύ δεν τους βοηθάς;» Το ίδιο έλεγε και ο προφήτης Ιερεμίας και άλλοι: «Γιατί, Κύριε, έχουν οι άνομοι τόση ευτυχία στη ζωή τους;

Ὁ ἔπαινος καί τά ἀρνητικά του ἀποτελέσματα


Ὁ ἔπαινος καί τά ἀρνητικά του ἀποτελέσματα στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν_Ἁγίου Πορφυρίου_Βίος καί Λόγοι_mp3


Π. Σάββας 2014-01-11_Ὁ ἔπαινος καί τά ἀρνητικά του ἀποτελέσματα στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν_Ἁγίου Πορφυρίου_Βίος καί Λόγοι_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-01-2014 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ι.Ν. Ἁγίων Ἀνάργυρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla.

ΑΡΘΡΑ-ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

  1. ΠΩΣ ΝΑ …ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ! (κείμενο + mp3)
  2. Αίτια της διαστροφής των παιδιών. Οι παιδοκτόνοι γονείς.
  3. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Α΄)(mp3)
  4. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Β΄)(mp3)
  5. Ἡ παρακολούθηση καί ἡ διόρθωση τῶν παιδιῶν ἀπό τούς γονεῖς
  6. Τά παιδιά, οἱ χαρές τους καί ὁ περιορισμός τους (Γέροντος Παϊσίου(mp3)
  7. ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ Ἤ ΓΕΝΕΘΛΙΑ; (Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ) (mp3)
  8. Ἡ δύναμη τῆς συνήθειας (Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ)_(mp3)
  9. Ποῖος εἶναι ὁ ἀληθινός Παιδαγωγός-Πατερική παιδαγωγική (Ὁμιλία σέ γονεῖς) (mp3)
  10. Οἱ ἀληθινοί γονεῖς-Γέροντος Ἀρσενίου Μπόκα
  11. Μητέρα Πρόσεχε! Τά θεμέλια τῆς ἀγωγῆς
  12. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν (Γέροντος Πορφυρίου)(mp3)
  13. Οἱ γονεῖς καί οἱ ἐλεύθερες σχέσεις-ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία (κείμενο+mp3).
  14. Μ. Βασίλειος: Οἱ γονεῖς ἄς ὁδηγοῦν τά παιδιά τους στό μοναχισμό.
  15. Γέροντας Σωφρόνιος:Ἡ ἀπιστία τῶν παιδιῶν ὀφείλεται στούς γονεῖς;
  16. Ἡ ἀντιχριστιανική διαπαιδαγώγηση τῆς σύγχρονης μεταμοντέρνας κοινωνίας
  17. Γονεῖς καί παιδιά (Γέροντος Πορφυρίου)
  18. Ἡ οἰκογενειακή εἰρήνη καί τά παιδιά
  19. Ἡ ματαιοδοξία στήν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)
  20. Ἡ πνευματική ἀτμόσφαιρα τῆς οἰκογένειας καί ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν.
  21. Ἡ θεοειδής ζωή τῶν γονέων καί τά παιδιά.
  22. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν ἀπό τήν ἀρχή τῆς ζωῆς τους.
  23. Ὁ σεβασμός τῆς ἐλευθερίας τῶν παιδιῶν καί ὁ ρόλος της στήν ἀγωγή
  24. Βοήθεια στά παραστρατημένα παιδιά_mp3
  25. Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καί ἡ χριστιανική διδαχή στά παιδιά.
  26. Οἱ γονεῖς πρῶτοι ἀπολαμβάνουν τούς καρπούς τῆς ὀρθόδοξης ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν τους.
  27. Ἡ ὑπερβολική πίεση στά παιδιά καί ἡ ἄσκηση στήν οἰκογένεια_mp3
  28. Ἐπιστολή πρός προεστούς (Ἀββᾶ Δωροθέου)(mp3)
  29. Ἡ διδαχή τῆς πίστης στά παιδιά (mp3)
  30. Ἑρμηνεία τοῦ 44ου Ψαλμοῦ (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) Ὁμιλία σέ γονεῖς (mp3)
  31. Η διαπαιδαγώγηση του παιδιού – π. Πορφύριος
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...