ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Πιστεύω εἰς τό Ἅγιο Πνεῦμα_16η Κατήχηση_3ο μέρος_Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων_mp3

 
Π. Σάββας 2012-09-22_Πιστεύω εἰς τό Ἅγιο Πνεῦμα_16η Κατήχηση_3ο μέρος_Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-09-2012 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://www.hristospanagia.gr/?p=42367 

Πεντηκοστή-Περί Ἁγίου Πνεύματος_mp3

Π. Σάββας 2008-06-15_ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ_ΠΕΡΙ ΑΓ. ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-06-2008 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)..

http://www.hristospanagia.gr/?p=42361

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

«Ἡ Ὑπακοή» μέρος α΄

 Geron-Iosif-Isihasthis
 Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:
Γέροντάς μου Ἰωσήφἡσυχαστής καί σπηλαιώτης, ΓέροντοςἘφραίμΦιλοθεΐτου
Αὐτός ὁ μεγάλος ἀσκητής περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἄσκησι μᾶς τόνιζε τήν ὑπακοή. Καί ἐνῶ ὁ ἴδιος ἦταν ἄκρως ἡσυχαστής καί ἀκριβής ἐργάτης τῆς Νοερᾶς προσευχῆς, ὡς πρῶτο βάθρο δέν μᾶς παρέδωσε τήν ἡσυχία καί τήν Νοερά προσευχή, ἀλλά τό κοινόβιο καί τήν ὑπακοή. Συνεχῶς μᾶς ἔλεγε:
«Ἡ προσευχή πηγάζει ἀπό τήν ὑπακοή, ὄχι ἡ ὑπακοή ἀπό τήν προσευχή. Κάνε ὑπακοή τώρα καί στήν συνέχεια θά᾿ ρθῃ ἡ Χάρις».
Καί πάλι: «ὅση περισσότερη εὐλάβεια καί πίστι ἔχεις στόν Γέροντά σου, τόση Χάρι δικαιοῦσαι!»
Μᾶς ἐξηγοῦσε ὁ Γέροντας τήν πραγματική ἔννοια τῆς ὑποταγῆς, λέγοντας:
«Οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπου μᾶς διδάσκουν νά εἴμεθα εἰς τήν ὑψηλοτάτην τῶν ἀρετῶν ὑπακοήν, γενόμενοι μιμηταί τοῦ Ἰησοῦ, αὐτός εἶναι ὁ σκοπός των. Ἤγουν δι᾿ αὐτῆς νά μᾶς καθαρίσουν ἀπό τά διάφορα πάθη φρονήσεως καί αὐταρεσκείας ἰδίου θελήματος, διά νά λάβωμεν τήν θείαν Χάριν. Ὁ κύριος σκοπός, ὅπου πάει ὁ μαθητής πλησίον Γέροντος ἀπό ἀγάπην Χριστοῦ νά μεταδώσῃ τό τάλαντον τοῦ πλούτου τῆς αὐτοῦ ἀρετῆς, ὁ δέ μαθητής νά κληρονομήσῃ τήν χάρι τοῦ Γέροντος».1

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Οἱ τρομακτικές μορφές τοῦ πονηροῦ

 
Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Οἱ τρομακτικές μορφές τοῦ πονηροῦ

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύρος ἀπέφευγε τὴν ὀξύτητα στὶς ἐκφράσεις. Συνιστοῦσε πάντα ὅλα νὰ γίνονται ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία.
Οἱ τρομακτικὲς μορφὲς ποὺ παίρνει ὁ πονηρὸς καὶ παρουσιάζεται στὸν χριστιανό, ὀφείλον­ται πολὺ συχνὰ στὸν βίαιο τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖον ὁ πιστὸς πολεμᾶ τὰ πάθη του, ἔλεγε. Τὸ πνεῦμα τοῦ κακοῦ δὲν ἔχει μορφή. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ δίνουν μορφὴ ἀνάλογα μὲ τὰ βιώματά τους, τὰ γονίδιά τους καὶ τὴν κληρονομικότητά τους.
 — Καὶ ὁ Μέγας Ἀντώνιος ποὺ ἔβλεπε τέτοιες μορφές; (ρώτησε κάποιος)
 —  Ἔ, δὲν ἦταν μέγας καὶ ἅγιος ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἔλεγε μὲ χαμόγελο. Νὰ ἀγωνίζεσαι ἁπαλὰ καὶ χωρὶς βία νὰ μεταμορφώσεις τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη σὲ καλά. Οἱ τρεῖς  Ἱεράρχες δὲν ἔβλεπαν τὸ κακό καὶ δὲν περιγράφουν τὸν διάβολο.

Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Ἡ τεκνογονία καί ἡ ἀποφυγή της.

 
Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Ἡ τεκνογονία καί ἡ ἀποφυγή της.

Ἡ αὐτονόμηση τῆς ἡδονῆς καί ἡ ἀποφυγή τῆς τεκνογονίας εἶναι μέγιστο ἁμάρτημα. Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ἦταν ἀντίθετος μέ τήν ἀποφυγή τῆς τεκνογονίας μέ ὁποιοδήποτε μέσο, ἐφ’ ὅσον ὑπάρχουν συζυγικές σχέσεις. Ἀναφέρουμε τό ἑξῆς περιστατικό σχετικά.
Ἀφηγεῖται ὁ π. Νικόδημος (Μπιλάλης): «Πῆρα τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, τοῦ ἐξήγησα ὅτι εἴμαστε περαστικοί ἀπό ἐκεῖ, ὅτι μᾶς ἀρκοῦσε ἡ εὐχή του. Δέν ἤθελα νά τόν ἀπασχολήσω μέ κάποιο θέμα, γιατί τόσοι ἄνθρωποι περίμεναν νά τόν δοῦν κι ἐγώ εἶχα περάσει πρῶτος:
 “Τήν εὐχή σας μόνο, Γέροντα, εὔχεστε γιά μᾶς”.
“Κάθισε, κάθισε”, μοῦ λέει τότε. Ἔπιασε τό χέρι μου καί τό κρατοῦσε:
“Πῶς πᾶς, καλά;”, μέ ρώτησε.
“Δόξα τῷ Θεῶ, μέ τήν εὐχή σας καλά, Γέροντα”. Κι ἀμέσως μετά ἄρχισε νά μοῦ λέει:

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί τά σαρκικά ἁμαρτήματα

 
Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί τά σαρκικά ἁμαρτήματα

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, ἀκολουθώντας τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν τελείως ἀντίθετος μέ τήν ἀνηθικότητα, τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν ὅποια σαρκική ἁμαρτία καί διαστροφή.
Ἀναφορικά μέ τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν σαρκική ἁμαρτία, ἔλεγε σέ μία μητέρα: «Νά προσέχεις καί νά προσεύχεσαι, τά παιδιά σου νά μή πέσουν στήν σαρκική ἁμαρτία. Βέβαια καί μέ τόν λογισμό ἁμαρτάνει κανείς, ἀλλά ἐλαφρότερα, ἐνῶ μέ τήν σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ’ αὐτήν γίνονται βαθειές ἀλλαγές καί ζημιές στήν ψυχή»[163].
Ὡς Πνευματικός ὁ Ἅγιος δέν ἦταν καθόλου χαλαρός, ἀλλά, ἀντίθετα, υἱοθετοῦσε καί δίδασκε ὡς ἐπιβεβλημένη τήν ἠθική καθαρότητα καί τήν ἀποχή ἀπό κάθε σαρκική ἁμαρτία πρίν ἀλλά καί μετά τόν Γάμο. Ἦταν πολύ ἀνεκτικός στόν ἁμαρτωλό, ἀλλά μέ σκοπό νά τόν ὁδηγήσει στή διόρθωση. Ἐπίσης, δέν δεχόταν καμμία μορφή ἀνωμαλίας, εἴτε ἐντός εἴτε ἐκτός τοῦ Γάμου[164].

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Ἡ ἀρρωστημένη θρησκευτικότητα, τό κόμπλεξ καί ἡ ἀληθινή ταπείνωση_Β΄ μέρος

 

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

 Ἡ ἀρρωστημένη θρησκευτικότητα, τό κόμπλεξ καί ἡ ἀληθινή ταπείνωση.

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος ἔκανε πολύ ἐπιτυχημένα τήν διάκριση μεταξύ ἀληθινῆς ταπείνωσης καί συμπλέγματος κατωτερότητας.
«Κάποια βραδιά», διηγεῖται πνευματικό του παιδί, «εἴχαμε συγκεντρωθεῖ μία ὁμάδα μαζί μέ ἕναν Ἁγιορείτη. Νύχτωσε. Ὁ καιρός ἦταν ἀνταριασμένος καί ἀπειλητικός.
Ὅμως, κοντά στό Γέροντα Πορφύριο  καί γιά ὅσους ἀκόμη δέν ἦταν μαθημένοι στή σκοτεινή νύχτα τῆς φύσης, δέν ταραζότανε ἡ γαλήνη.
 Ὁ Ὅσιος Γέροντας μιλοῦσε γιά τήν διαφορά τῆς ταπεινοφροσύνης ἀπό τό πλέγμα τῆς κατωτερότητας.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Ἡ ἀρρωστημένη θρησκευτικότητα, τό κόμπλεξ καί ἡ ἀληθινή ταπείνωση_Α΄ μέρος

 
Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

 Ἡ ἀρρωστημένη θρησκευτικότητα, τό κόμπλεξ καί ἡ ἀληθινή ταπείνωση.

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος καλλιεργοῦσε τήν γνήσια πνευματική ζωή καί τήν ἀληθινή ταπείνωση.
Διηγεῖται πνευματικό του παιδί: «Μοῦ ἔλεγε ὁ Γέροντας μιὰ μέρα: «Ὁ χριστιανὸς πρέπει νὰ ἀποφεύγει τὴν ἀρρωστημένη θρησκευτικότητα: τόσο τὸ αἴσθημα ἀνωτερότητος γιὰ τὴν ἀρετή του, ὅσο καὶ τὸ αἴσθημα κατωτερότητος γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά του. Ἄλλο πράγμα εἶναι τὸ κόμπλεξ καὶ ἄλλο ἡ ταπείνωση· ἄλλο ἡ μελαγχολία καὶ ἄλλο ἡ μετάνοια.
Μὲ ἐπισκέφθηκε κάποτε ἕνας κοσμικὸς ψυχίατρος καὶ μοῦ κατηγόρησε τὸν Χριστιανισμό, διότι, ὅπως εἶπε, δημιουργεῖ ἐνοχὲς καὶ μελαγχολία.
Τοῦ ἀπάντησα: Παραδέχομαι ὅτι μερικοὶ χριστιανοί, ἀπὸ σφάλματα δικά τους ἢ ἄλλων, παγιδεύονται στὴν ἀρρώστια τῶν ἐνοχῶν, ἀλλὰ κι ἐσὺ πρέπει νὰ παραδεχθεῖς ὅτι οἱ κοσμικοὶ παγιδεύονται σὲ μιὰ χειρότερη ἀρρώστια, τὴν ὑπερηφάνεια.

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Ἡ ζήλεια-φθόνος καί ἡ ἐπιθυμία νά μᾶς ἀγαποῦν

 
Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

 Ἡ ζήλεια-φθόνος καί ἡ ἐπιθυμία νά μᾶς ἀγαποῦν

Ὁ ἐγωισμός ἔχει ποικίλες μορφές καί ἀποτελέσματα. Φοβερά τέκνα του, πού δημιουργοῦν μεγάλη θλίψη καί κατάθλιψη στόν ἄνθρωπο εἶναι ἡ ζήλεια, ὁ φθόνος καί ἡ ἐπιθυμία νά μᾶς ἀγαπούν.
Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος τόνιζε ὅτι ὁ πνευματικός ἄνθρωπος πρέπει ὅλα αὐτά νά τά καταπολεμᾶ. Τόνιζε ὅτι δέν πρέπει νά ζητᾶμε τήν ἀγάπη τῶν ἄλλων. Ἀντίθετα νά καλλιεργοῦμε τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, τόν Θεῖο Ἔρωτα καί τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον, νιώθωντας ἕνα μέ ὅλους.
Ἔλεγε σέ πνευματικό του παιδί: ««Μακριά ἀπό τήν Ζήλεια. Τόν κατατρώγει τόν ἄνθρωπο. Ἀπό φθόνο, μία Μοναχή πρός ἄλλη, τήν φαντάστηκε νά ἀσχημονεῖ μέ τόν πνευματικό, καί τό ἔλεγε σάν πραγματικότητα.
Ὅλα γίνονται στόν φθονερό ἄνθρωπο. Ἐγώ τά ἔζησα. Οἱ ἄνθρωποι μέ εἶχαν γιά καλό καί ἐρχόντουσαν πολλοί γιά νά ἐξομολογηθοῦν. Καί μοῦ τά ἔλεγαν μέ εἰλικρίνεια.
Μακριά ἀπό αὐτά τά γυναικίστικα παράπονα. Τόν Χριστό, μωρέ, τόν Χριστό νά ἀγαπήσουμε μέ πάθος, μέ Θεῖο Ἔρωτα.

Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς – Ἕνα μέτρο πάνω ἀπ’τό ἔδαφος, λουσμένος στό Φῶς.

proseyxh 
Κάποιες μέρες του 1980, ο Πατήρ Βησσαρίων της Μονής Αγάθωνος βρέθηκε για λόγους ποιμαντικούς στο χωριό Κάτω Τιθορέα της Φθιώτιδος και φιλοξενήθηκε στο σπίτι της οικογένειας Ευαγγέλου και Ζωής Κωνσταντίνου.
Το δεύτερο βράδυ της φιλοξενίας σηκώθηκε η κυρία Ζωή γύρω στα μεσάνυχτα για κάποια ανάγκη της.Βγαίνοντας στον διάδρομο, παρατήρησε ότι από το δωμάτιο όπου αναπαυόταν ο πατήρ Βησσαρίων, έβγαινε φως.
Το σπίτι ήταν παλιάς κατασκευής, με πόρτες στα υπνοδωμάτια, στις οποίες υπήρχαν μικρά τζαμάκια, που τα κάλυπταν ομορφοκεντημένα κουρτινάκια.Κάποιο λοιπόν απ’αυτά ήταν τραβηγμένο και η νοικοκυρά του σπιτιού είδε να έρχεται ένα παράδοξο φως.Πλησίασε ασυναίσθητα και κοίταξε μέσα. Μαρμάρωσε από την έκπληξη!!

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Ἡ ψύχρανση τοῦ πνευματικοῦ ζῆλου καί οἱ αἰτίες της. Τί πρέπει νά κάνουμε σέ τέτοια περίπτωση.

 
ΦΟΒΑΣΑΙ. Αμφιβάλεις αν θα καταφέρεις να ολοκληρώσεις την προσπάθειά σου, μολονότι έκανες μια φιλότιμη αρχή. Ναι, πρέπει να το φοβάσαι αυτό, γιατί καθώς είμαστε συχνά άστατοι, προκαλούμε βλάβη στον εαυτό μας. Μη στηρίζεσαι στις; δυνάμεις σου. Απόθεσε κάθε ελπίδα σου στον Θεό. Από την ανησυχία και το φόβο της αποτυχίας όχι μόνο δεν θα ζημιωθείς, αλλ’ απεναντίας και θα ωφεληθείς, αν ,πρώτον, δεν απελπιστείς και, δεύτερον, ακουμπήσεις και στηριχθείς στον παντοδύναμο Κύριο. Διατήρησε αυτή την καλή ανησυχία. Να φοβάσαι μήπως λυπήσεις τον αγαπημένο σου Κύριο. Και να σκέφτεσαι πως αύριο έρχεται ο θάνατος. Αργότερα, την ανησυχία θα την αντικαταστήσει η στέρεη ελπίδα της σωτηρίας.Προς το παρόν όμως, μην την αποδιώξεις. Σου χρειάζεται . Θα πυροδοτεί τον ενθουσιασμό σου, θα σε απομακρύνει από επιβλαβείς αδυναμίες και θα σε παρακινεί σε ακατάπαυστη καρδιακή ικεσία: « Κύριε, βοηθησέ με! Κύριε σώσε με! Και σώσε με, την ανάξια, με τον τρόπο που Εσύ ξέρεις!». Αυτή είναι η έμπονη συντριβή της καρδιάς ενώπιον του Κυρίου. Οι εχθροί, τόσο οι εσωτερικοί όσο και εξωτερικοί, είναι ισχυροί.

Ὁ ἐγωισμός καί ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν προβλημάτων.

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Ὁ ἐγωισμός καί ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν προβλημάτων.

 Ὁ ἐγωισμός, τό ἀντίθετο τῆς ταπείνωσης, φαίνεται ἀπό τό ὅτι ὁ ἄνθρωπος, πού εἶναι κυριευμένος ἀπό αὐτόν δέν θέλει νά βγεῖ ἀπό τό θέλημα του, δέν δέχεται ἐντολές, ὑποδείξεις, δέν κάνει ὑπακοή. Ἔχει βαθειά, μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό του καί γι' αὐτό δέν ἀποβάλλει εὔκολα τίς ἰδέες του καί τίς ἐπιθυμίες του.
«Αὐτοί οἱ καταθλιπτικοί», δίδασκε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, «καί ὅλοι αὐτοί, πού ἔχουνε ἀντιδραστικά μέσα τους καί βασανίζονται· τό βλέπουνε ὅτι, ὅταν τοῦ πεῖς κάτι γιά νά κόψει τό θέλημά του, ἐκεῖ πέρα, σέ βουτάει, ἀντιδρᾶ· κατάλαβες;»[154].
Αὐτοί πού ἔχουν κατάθλιψη καί ἀντίδραση, ἔχουν ἐγωισμό καί ἐπιτίθενται ἐναντίον ἐκείνου πού τούς «κόβει» τό θέλημα.
Ὅποιος δέν κόβει διά τῆς ὑπακοῆς τό θέλημά του, ἀλλά κάνει ὅ,τι θέλει, αὐτός ζεῖ μέσα στό κακό πνεῦμα καί βασανίζεται.
 Ἔλεγε ὁ Ὅσιος Γέροντας σ’ ἕναν τέτοιον «θεληματάρη» ὑποτακτικό - ἀνυπότακτο, πού ἔπασχε καί ἀπό κατάθλιψη:

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Οἱ ψυχικές ἀσθένειες, β’μέρος, τελευταῖο

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ
«Οἱ ψυχικὲς ἀσθένειες», δίδασκε ὁ Ὅσιος γέροντας Πορφύριος, «εἶναι οἱ πιὸ εὔκολες νὰ θεραπευθοῦν. Ἂν ὅλα τὰ συναισθήματά σου τὰ στρέψεις πρὸς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἁγιάζονται. Μὲ τὴν ἴδια δύναμη ὁ ἅγιος θεραπεύει κι ὁ κακὸς σκοτώνει. Νά! (Ἁπλώνει τὰ χέρια ὁ Γέροντας καὶ σφίγγει τοὺς μῦς). Ὁ ἕνας γυμνάζει τὸ σῶμα του καὶ εἶναι δυνατός. Μπορεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἀδύνατο, ἂν εἶναι καλός. Κι ἂν εἶναι κακὸς μπορεῖ νὰ τὸν σκοτώσει. Κατάλαβες; Γι’ αὐτὰ μιλᾶνε κι αὐτοὶ οἱ γιόγκι. Λένε: «Ἅμα θέλεις, τὸ κάνεις. Δυνάμωσε τὴν θέλησή σου». Μιλᾶνε ἀνθρώπινα ὅμως. Στηρίζονται στὶς ἀνθρώπινες δυνάμεις. Δυναμώνουν τὴν θέληση, φορτσάρονται, καὶ κάποια στιγμὴ σπάζουν καὶ ἀνισορροποῦν.

Οἱ ψυχικές ἀσθένειες, α’ μέρος

 Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Οἱ ψυχικές ἀσθένειες

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος δίδασκε ὅτι: «ἡ θρησκεία μας εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας, εἶναι ἐνθουσιασμός, εἶναι τρέλα»[144]. Ὅλα αὐτά τά ζητάει ὁ κάθε ἄνθρωπος. «Εἶναι ἀπαίτηση τῆς ψυχῆς μας ἡ ἀπόκτησή τους»[145] τόνιζε. Ἄν ἀγνοήσει κανείς αὐτήν «τήν ἀπαίτηση» τῆς ψυχῆς του γιά τόν Θεῖο Ἔρωτα, τήν ἔνθεη τρέλα, αὐτός παραμένει ἀθεράπευτος, ψυχικά ἄρρωστος, «ψυχοπαθής»[146], μέ τήν πατερική ἔννοια τοῦ ὅρου, γεμάτος «ψυχολογικά» προβλήματα.
«Τό κύριον αἴτιον τῆς κατάθλιψης, τῆς νωθρότητος, τῆς ἀκηδίας, τῆς τεμπελιᾶς καί γενικά τῶν λεγόμενων «ψυχολογικῶν προβλημάτων εἶναι», σύμφωνα μέ τόν Ὅσιο, «ὁ μεγάλος ἐγωισμός»[147] καί τά διάφορα δαιμόνια τῆς λύπης, τῆς ἀκηδίας κ.λ.π. Ὁ Ἅγιος Γέροντας, ὅλα τά λεγόμενα «ψυχολογικά», τά ἀποκαλοῦσε «πειρασμικά»[148], δηλ. δαιμονικά. Εἶναι ἀποτελέσματα δαιμονικῶν ἐνεργειῶν, δαιμονικῶν ἐπηρρειῶν, τίς ὁποῖες βέβαια «ἐγκολπώνεται» ὁ ἄνθρωπος, μέ τήν ἐλεύθερη συγκατάθεση τοῦ αὐτεξουσίου του.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Οἱ γονυκλισίες

 
 Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Οἱ γονυκλισίες

Μέ τήν μετάνοιες-γονυκλισίες, δίδασκε ὁ Ὅσιος Πορφύριος, ρχεται μεγάλη ερήνη καί χαρά στήν ψυχή καθώς καί γεία στό σμα.
Διηγεῖται πνευματικό παιδί τοῦ Γέροντα: «Μία νέα, ψηλή, πήγαινε κάθε τόσο στό Γέροντα, νά τόν συμβουλευθεῖ… Ὅπως μᾶς ἔλεγε, τῆς ἄρεσε ἡ γυμναστική ἄσκηση, πρᾶγμα πού τήν ξεκούραζε μετά ἀπό τόν φόρτο τῶν μαθημάτων. Ὁ Γέροντας Πορφύριος… τῆς ὑπέδειξε ὅτι δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει καλύτερη ἄσκηση ἀπό τίς μετάνοιες τῶν χριστιανῶν, ὅταν, μετά πού κάνουμε τόν σταυρό μας, γονατίζουμε καί, ἀφοῦ ἀγγίσουμε μέ τό πρόσωπο τήν γῆ, σηκωθοῦμε ὄρθιοι καί τό ἐπαναλάβουμε αὐτό καί πάλιν καί πάλιν, ἐνῶ ἐσωτερικά ἡ ψυχή ἀναστενάζει πρός τόν Θεό, προφέροντας τά λόγια τοῦ τελώνη, «ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ». Ἐπίσης λέγουμε κι ὅποια ἄλλη αὐτομεμψία θά μᾶς φώτιζε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο.
 Ἔτσι, τῆς ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γέροντας, θά μποροῦσε νά ἀντικαταστήσει ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ χρόνου, πού σπαταλοῦσε στίς γυμναστικές ἀσκήσεις, μέ τίς μετάνοιες.

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας.δ’ μέρος, τελευταῖο

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ
 Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας

 Ἡ ἀγρυπνία ἐπίσης μία ἀπό τίς ἀσκήσεις πού ἔνθερμα συνιστοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος.
Τόνιζε ὅτι ὅταν κανείς ἀγρυπνεῖ τήν νύκτα ἑλκύει τήν Θεία Χάρη. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ ἄνθρωπος πού ἀγρύπνησε γιά τόν Κύριο μπορεῖ νά ἐργασθεῖ πολύ ἀποδοτικά, διότι ἡ Θεία Χάρη ἔχει ξεκουράσει καί ἔχει ἀνανεώσει τήν ψυχή καί τό σῶμα του. Ὁ λίγος κόπος τῆς νύκτας ἀνταμοίβεται πλούσια ἀπό τόν Πανάγαθο Κύριο. Ἡ Θεία Χάρη ξεκουράζει τήν ψυχή καί αὐτή ἀνανεωμένη ζωογονεῖ καί τό σῶμα.
 Οἱ ἐργασίες τόσο οἱ πνευματικές, ὅπως ἡ ἱεραποστολή, ὅσο καί αὐτές πού ἀφοροῦν στό σῶμα γίνονται πολύ πιό εὔκολα καί τελειότερα τήν ἑπόμενη ἡμέρα, διότι ἡ συσσωρευμένη Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν νυκτερινή ἀγρυπνία ἐμπνέει τόν πιστό καί τόν ἐνισχύει.
Εὔγλωττο εἶναι τό ἀκόλουθο περιστατικό:

Ὁμιλία εἰς τὸν Τυφλὸν_Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου_mp3

 
Π. Σάββας 2014-05-25_Ὁμιλία εἰς τὸν Τυφλὸν_Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-05-2014 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν ).

 http://www.hristospanagia.gr/?p=41761

Σάββατο 16 Μαΐου 2015

Μήν κατακρίνεις ἀκόμη καί ἄν βλέπεις (Ὅσιος Πορφύριος)

 
 Δὲν εἶναι ὅλοι παλιάνθρωποι, ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν ἐγκλήματα Ἀκόμη κι ἂν εἶναι ἀναίσθητος, ἂν θέλετε, ποὺ ἐλάχιστοι εἶναι οἱ πωρωμένοι καὶ οἱ ἀναίσθητοι. Οἱ ἄλλοι βρίσκονται σὲ μιὰ δύσκολη ὥρα, ἀτείχιστοι, καὶ τοὺς ἁρπάζει τὸ κακὸ καὶ τοὺς βάζει καὶ κάνουν τὰ μύρια ὅσα. 
 Ἔτσι ἔλεγε ὁ Γέροντας Πορφύριος: “Δὲν εἶναι, βρέ, ὅλοι φονιάδες, οὔτε ὅλοι παλιάνθρωποι ποὺ κάνουν ἐγκλήματα, ἀλλ’ εἶναι ἀτείχιστοι, δὲν ἀγωνίζονται, δὲν ἐξομολογοῦνται, δὲν μεταλαβαίνουν, δὲν προσεύχονται, δὲν προσπαθοῦν. Κι εἶναι καλὲς ψυχές, ἀλλὰ μένουν ἔτσι, ξέφραγα ἀμπέλια, ὅπως λέει ἡ λαϊκὴ ἔκφραση. Καὶ τοὺς πιάνει καὶ τοὺς σκηκώνει τὸ κακό. Καὶ τοὺς βάνει νὰ κάνουνε φόνο καὶ νὰ κάνουν τόσα καὶ μετά, μετὰ ἀπὸ λίγο μετανοιώνουνε, στενοχωριοῦνται, ὑποφέρουνε, νιώθουν σὰν νά ‘ναι στὴν κόλαση”.

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας.γ’ μέρος

Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ
 Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας 

 Ἄλλες ἀσκήσεις πού συνιστοῦσε ἔνθερμα ὁ Ὅσιος Πορφύριος εἶναι οἱ μετάνοιες καί ἡ ἀγρυπνία. Ὁ κόπος τοῦ σώματος, εἶναι μία θυσία εὐάρεστη στόν Θεό, ὅταν γίνεται ἀπό ἀγάπη γιά τόν Θεό. Ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό αὐτόν τόν κόπο. Ἐμεῖς ἔχουμε ἀνάγκη διότι ἡ ἀγάπη μας πρός Αὐτόν, ὅπως δίδασκε ὁ Ὅσιος, μᾶς παρακινεῖ νά κάνουμε θυσίες γιά χάρη Του. Μέ τήν ἄσκηση μας ἐκφράζουμε αὐτή μας τήν ἀγάπη στόν Κύριο.
 Ὁ Ἅγιος τόνιζε ὅτι οἱ ἀσκητικοί κόποι δέν αὐτονομοῦνται, δέν εἶναι αὐτοσκοπός ἀλλά εἶναι τύπος ἀπαραίτητος γιά νά φτάσουμε στήν οὐσία[137].
Οἱ μετάνοιες καί γενικά ἡ ἄσκηση δέν εἶναι κάποιο «καθῆκον νομικοῦ τύπου», ἀλλά μέσον, γιά νά ἀγαπήσουμε καί νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη μας μέ αἰσθητό τρόπο. Οἱ μετάνοιες καί ὅλες οἱ ἀσκήσεις πρέπει νά γίνονται μέ ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί ὄχι «τυπικά». Ὅποιος ὅμως, δίδασκε ὁ σοφισμένος ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα Ὅσιος, δέν ἔχει διάθεση νά κάνει κόπους καί ἄσκηση γιά τόν Ἠγαπημένο, ἀποκλείει ἀπό μόνος του τήν Θεία Χάρη γιά τόν ἑαυτό του[138].

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

«Ὁ χριστιανός καί τά πάθη»

Ἁγίου Μπριαντσανίνωφ
Ἕνας μεγάλος ἀσκητής, ὁ στάρετς Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, εἶπε ὅτι πρέπει νά ὑπομένουμε τά ἐλαττώματά μας ἔτσι ὅπως ὑπομένουμε καί τῶν συνανθρώπων μας τά ἐλαττώματα. Νά ἀντιμετωπίζουμε μέ συγκατάβαση τίς ἀδυναμίες καί τίς ἀτέλειες τῆς ψυχῆς μας, χωρίς ὡστόσο νά πέφτουμε στή νωθρότητα καί τήν ἀμέλεια. Ἀπεναντίας, μάλιστά, ν᾿ ἀγωνιζόμαστε μέ ζῆλο γιά τή διόρθωση καί τήν πνευματική προκοπή μας1.
«Τό νά ταράζεται κανείς, ὅταν ἐνοχλεῖται ἀπό κάποιο πάθος, εἶναι σημάδι ἀγνωσίας καί ὑπερηφάνειας», ἀποφαίνεται ἕνας ἀπό τούς Πατέρες, «καί αὐτό προέρχεται ἀπό τήν ἄγνοια τῆς καταστάσεώς του καί ἀπό τή φυγοπονία του. Τό καλύτερο, λοιπόν, εἶναι, γνωρίζοντας τά μέτρα του μέ ταπείνωση, νά ὑπομένει μέ προσευχή, ὥσπου νά τόν ἐλεήσει ὁ Θεός»2.

Δομή τοῦ ἀνθρώπου_Ἡ ἀνθρωπολογία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου_mp3+κείμενο

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Ὄχι ἐπανάλειψη ἐξομολογηθέντων ἁμαρτημάτων

   

Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ὄχι ἐπανάλειψη ἐξομολογηθέντων ἁμαρτημάτων

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος τόνιζε ὅτι δέν πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά θυμᾶται τίς ἤδη ἐξομολογημένες ἁμαρτίες του οὔτε νά τίς ἐξομολογεῖται πάλι. «Αὐτό τό μεγάλο», ἔλεγε, «ἔχει ἡ πίστη μας: τόν ἐξομολόγο, τόν πνευματικό. Ἔτσι καί τό πεῖς στό Γέροντα κι ἔλαβες τήν συγχώρηση, μή γυρνᾶς πίσω»[127]. Παρατηρεῖ πνευματικό του παιδί:

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

«Ὁ χριστιανός πρέπει ὄχι μόνο νά μήν ἐκδικεῖται ἐκείνους πού τόν ἀδικοῦν, ἀλλά νά ὑπομένει τήν ἀδικία μέ μακροθυμία καί νά τούς μεταβάλλει μέ τήν ἀνεξικακία του»,μέρος α΄

   Ἅγιος Σπυρίδων Ὁ Θαυματουργός,
Ἐπίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου

  ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΗ΄(38)
Ἀπό τό βίο τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος
 Πῆγε κάποτε ἕνας στόν ἅγιο Συρίδωνα γιά νά ἀγοράσει ἑκατό κατσίκες ἀπό τό κοπάδι του. Ὁ ὅσιος τοῦ ζήτησε πρῶτα τά χρήματα, καί αὐτός τοῦ ἔδωσε μόνο γιά τίς ἐνενήντα ἐννιά καί κράτησε τό ἀντίτιμο τῆς μίας, νομίζοντας ὅτι θά διαφύγει τοῦτο ἀπό ἐκεῖνον τόν ἁπλοϊκό καί φιλήσυχο.
   Ὅταν μπῆκαν καί οἱ δυό στό μαντρί, ὁ ἅγιος τοῦ εἴπε νά πάρει τόσες κατσίκες, ὅσες πλήρωσε· αὐτός ὅμως οὔτε ἔτσι κατάλαβε, ἀλλά ἔβγαλε ἑκατό ἀπό τό μαντρί. Μία λοιπόν ἀπό τίς κατσίκες, σάν καλή ὑπηρέτρια, καταλαβαίνοντας ὅτι δέν τήν πούλησε ὁ κύριός της, στράφηκε γρήγορα καί ξαναμπῆκε στό μαντρί. Αὐτός ὁ ἀναιδής ὅμως τήν ξανάβγαλε καί τήν τραβοῦσε μέ τή βία. Τοῦτο τό ἀξιοθαύμαστο ἔγινε δύο καί τρεῖς φορές: ἡ κατσίκα γύριζε πίσω, ἐνῶ αὐτός τήν τραβοῦσε πάλι μέ δύναμη καί ὀργή.
   Τί ἔγινε λοιπόν;

Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Ὑπακοή στόν Πνευματικό ὁδηγό

  

Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ὑπακοή στόν Πνευματικό ὁδηγό

Κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο ὁ σωστός ἐξομολογούμενος πιστός ἄνθρωπος ἀφήνεται στόν Θεό καί στόν Πνευματικό του ὁδηγό. Ὅποιος ἔχει θέλημα καί ἐπιθυμίες αὐτός βασανίζεται καί βασανίζει.
Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος ἦταν πολύ αὐστηρός ἀπέναντι στόν ἄνθρωπο πού δέν ἤθελε νά κάνει ὑπακοή.
Χαρακτηριστικά ἔλεγε γιά κάποιον «ἀνυπότακτο ὑποτακτικό»:
«Εἶχε ἔρθει ὁ … Τόν ἐκάλεσα γιατί εἶπε ὅτι δέν πηγαίνει στήν ἐκκλησία, διότι στήν ἐκκλησία παθαίνει κακό, ὅταν αισθάνεται κλεισμένο χῶρο, καί δέν μπορεῖ.
 -Τοῦ λέω, τώρα τί εἶναι αὐτό, βρέ;! Ἐγώ θέλω νά πᾶς στήν ἐκκλησία, νά σηκωθεῖς πρωί, γιά νά ἔρθεις νά φυτέψουμε τά δέντρα, κι ἐσύ μοῦ λές αὐτό;
-Ἄ μπά, λέει, δέν μπορῶ.
Τοῦ λέω :

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Ἀμνησικακία

  

 Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ἀμνησικακία

Γιά νά λάβει ὁ ἐξομολογούμενος τήν συγχώρηση ἀπό τόν Θεό, πρέπει νά συγχωρήσει ἀπό καρδίας ὅλους ὅσοι τοῦ ἔφταιξαν.
Ἔλεγε ὁ Όσιος Πορφύριος : «Ὑπάρχουν μοναχοὶ ποὺ λένε συγνώμη, ἐξομολογοῦνται, ἀλλὰ μέσα τους ὑπάρχει πάθος ἐνάντια στὸν ἄλλον. Δὲν ἔρχεται ἔτσι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Ἐγὼ εἶχα ἐδῶ ἕναν μάστορα, γείτονα, καὶ ἔκανε διάφορες δουλειὲς καὶ πληρωνόταν. Δὲν ξέρω πῶς ἔγινε καὶ ἄρχισε νὰ μὲ βρίζει σὲ ὅλους, καὶ ’δῶ μέσα καὶ ἔξω. Τί νὰ κάνω;ἔλεγα, πῶς νὰ τὸν βοηθήσω; Μιὰ μέρα πῆγα σπίτι του ἐπίσκεψη.

Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

Συνεχής, διά βίου ἐξομολόγηση καί μετάνοια

 

 Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Συνεχής, διά βίου ἐξομολόγηση καί μετάνοια

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος ἦταν συνεχῶς μετανοῶν καί ἐξομολογούμενος. Ἀπό τότε πού, συνεπαρμένος ἀπό τήν ζωή τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου, θέλησε νά τόν μιμηθεῖ, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, ὅπου ἔκανε μία γενική ἐξομολόγηση σέ ὑπέργηρο Πνευματικό, δέν ἔπαυσε νά διδάσκει ἔργῳ καί λόγῳ τήν συνεχή Μετάνοια.
Ἡ ἴδια ἡ πνευματική του διαθήκη, τό ὕστατο χαῖρε στά πολυάριθμα πνευματικά του παιδιά δέν εἶναι παρά μία δημόσια ἐξομολόγηση. Γράφει:
«Ἀπό μικρό παιδί ὅλο στίς ἁμαρτίες ἤμουνα… κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, γιά τίς ἁμαρτίες μου, ἀρρώστησα πολύ καί οἱ Γεροντάδες μου μοῦ εἶπαν νά πάω στούς γονεῖς μου στό χωριό μου εἰς τόν Ἅγιον Ἰωάννη Εὐβοίας. Καί, ἐνῶ ἀπό μικρό παιδί εἶχα κάνει πολλές ἁμαρτίες, ὅταν ξαναπῆγα στόν κόσμο συνέχισα τίς ἁμαρτίες, οἱ ὁποῖες μέχρι καί σήμερα ἔγιναν πάρα πολλές.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Τακτική καί καλή ἐξομολόγηση

Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Τακτική καί καλή ἐξομολόγηση

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος συνιστοῦσε συχνή καί ἐπιμελημένη ἐξομολόγηση.
Διηγεῖται πνευματικό παιδί τοῦ Ὁσίου Γέροντα: «Μοῦ ἔλεγε ὁ Παππούλης:

Τρίτη 5 Μαΐου 2015

«Ἡ μνησικακία εἶναι ὀλέθρια, καί ὄχι μόνο καταστρέφει κάθε πνευματική ἐργασία, ἀλλά ἀπομακρύνει καί τή συμπάθεια τοῦ Θεοῦ. Πῶς πρέπει νά τήν καταπολεμοῦμε»

 
  ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΒ΄ (42)
 Ἀπό τό Γεροντικό
 Ὁ ἀββάς Μακάριος εἶπε: «Ἄν θυμόμαστε τά κακά πού μᾶς κάνουν οἱ ἄνθρωποι, διώχνουμε ἀπό τόν ἑαυτό μας τή δύναμη τῆς μνήμης τοῦ Θεοῦ. Ἄν ὅμως δέν θυμόμαστε τά κακά πού παθαίνουμε, θά εἴμαστε ἄτρωτοι ἀπό τούς δαίμονες».
Κάποιος γέροντας εἶπε: «Ἐκεῖνος πού κλέβει ἤ λέει ψέματα ἤ κάνει κάποια ἄλλη ἁμαρτία, συχνά, μόλις διαπράξει τήν ἁμαρτία, ἀναστενάζει καί κατηγορεῖ τόν ἑαυτό του καί ἔρχεται σέ μετάνοια. Ὅποιος ὅμως ἔχει μνησικακία στήν ψυχή, εἴτε τρώει εἴτε κοιμᾶται εἴτε περπατᾶ, κατατρώγεται ἀπό αὐτήν σάν ἀπό δηλητήριο καί ἔχει τήν ἁμαρτία πάντοτε ἀχώριστη· ἡ προσευχή του γίνεται γι᾿ αὐτόν κατάρα, καί ὅλος ὁ κόπος του δέν γίνεται δεκτός, ἀκόμη καί ἄν χύσει τό αἷμα του γιά τόν Χριστό».

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Ἐπίγνωση ὅτι ἡ ἐπιθυμία γιά ἐξομολόγηση ἔρχεται ἀπό τόν Θεό

 
Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ἐπίγνωση ὅτι ἡ ἐπιθυμία γιά ἐξομολόγηση ἔρχεται ἀπό τόν Θεό

Ἡ ἐπιθυμία νά ἐξομολογηθοῦμε, δίδασκε ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, προκαλεῖται ἀπό τό Θεό.
Διηγεῖται Πνευματικό του παιδί: «Μοῦ εἶπε, μιὰ φορά: «Πάντοτε νὰ προσεύχεσαι στὸν Θεό. Ὅλα τὰ καλὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ προέρχονται.

Πίστη στό Ἱερό Μυστήριο

Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος καθοδηγεῖ μέ τήν ζωή του καί τά λόγια του ὄχι μόνο τούς Πνευματικούς-Ἐξομολόγους ἀλλά καί κάθε πιστό πού θέλει νά ἐξομολογεῖται σωστά. Ἑστιάζουμε τήν προσοχή μας στά ἑξῆς σημεῖα:

   Πίστη στό Ἱερό Μυστήριο

Ὁ  Ὅσιος τόνιζε ὅτι τό Μυστήριο τῆς ἀφέσεως-Ἐξομολογήσεως δέν λειτουργεῖ μηχανιστικά-μαγικά. Εἶναι ἀναγκαία ἡ πίστη στό Μυστήριο.
«Ἐγώ ἀπό μικρός τό εἶχα, καί τώρα ἀκόμη», ἔλεγε καί συνέχιζε « Ὅταν συνέβαινε νά ἁμαρτήσω, τό ἐξομολογιόμουνα καί μοῦ ἔφευγαν ὅλα. Πετοῦσα ἀπό τήν χαρά μου. Εἶμαι ἁμαρτωλός, ἀδύνατος· καταφεύγω στήν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ, σώζομαι, γαληνεύω, τά ξεχνάω ὅλα»[107].
Κάποτε ἔκανε μία παρακοή στόν Γέροντά του στά Καυσοκαλύβια καί αἰσθάνθηκε ὅτι ἔχασε τήν Χάρη, διότι πλέον δέν μποροῦσε νά προσευχηθεῖ. Ὅταν ἐξομολογήθηκε καί τοῦ διαβάστηκε ἡ συγχωρητική εὐχή, ἀμέσως τοῦ ἔφυγε ἡ στενοχώρια, ἡ ταραχή, ἡ λύπη[108].

Σάββατο 2 Μαΐου 2015

Ὁ δίκαιος Πέτρος ὁ ἀγρότης

 

  Εδώ θ᾿ ἀφηγηθοῦμε μιὰ σύντομη ἱστορία,γιὰ τὸν βίο ἑνὸς νέου (Ρώσου) χωρικοῦ. ῏Ηταν ἁγνός, ἐργαζόταν σκληρὰ κι ἤθελε ν᾿ ἀφιερωθεῖ ὁλοκληρωτικὰ στὸ Θεό. ῞Ομως δὲν ἔμελλε νὰ πραγματώσει τὴν ἐπιθυμία του,ἀλλὰ νὰ ζήσει στὸν κόσμο ἐνάρετα,τηρώντας τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ.Κι ὁ Κύριος τὸν βοήθησε νὰ σώσει τὴν ψυχή του.῾Ο βίος του δὲν εἶναι μιὰ ἐξαιρετικὰ ἀσυνήθιστη περίπτωση.Τέτοιοι ἄνθρωποι,δόξα τῷ Θεῷ,ὑπῆρχαν πολλοὶ στὴ ρωσικὴ γῆ.Εἶναι ὅμως πολὺ παρήγορο νὰ ᾿χουμε κατὰ νοῦ τέτοιους ψυχωφελεῖς βίους.
Πρὸς τὸ τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 1850,ἕνα μεγάλος ᾿Ασκητής, ὁ π. ῾Ησαΐας (μετέπειτα μεγαλόσχημος ᾿Ιγνάτιος), ἀναβίωσε τὸ ᾿Ερημητήριο τοῦ ῾Αγίου Νικηφόρου,στὴν ἐπισκοπὴ τοῦ ῎Ολονετς.῞Ενας ἀπὸ τοὺς κυριότερους βοηθούς του ἦταν ὁ Μοναχὸς Γεράσιμος. Καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Μπλίτοβο τῆς περιοχῆς τοῦ Νόβγκοροντ,τῆς εὐρύτερης περιφέρειας τῆς Νέας Λάντογκα τοῦ Προύσιν.῞Οταν ὁ π. Γεράσιμος ἔφυγε,ἄφησε πίσω στὸ σπίτι του δυὸ ἀδελφούς.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

«Αὐτοί πού ἐπιθυμοῦν τήν τελειότητα θεωροῦν ὅτι εἶναι ἁμαρτία ἀκόμη καί τό νά ταραχθοῦν ἁπλῶς μέσα τους ἑναντίον ἐκείνου πού τούς ἀδικεῖ ἤ τούς προσβάλλει»

3
ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΣΤ΄ (36)
Τοῦ ἀββᾶ Κασσιανοῦ
Ἄν θέλουμε νά ἀποκτήσουμε τέλεια πραότητα καί νά γίνουμε ἄξιοι τοῦ μακαρισμοῦ τοῦ Κυρίου1, ὀφείλουμε νά πετάξουμε ἀπό ἐπάνω μας ὄχι μόνο τήν ἐξωτερική ἐκδήλωση τῆς ὀργῆς ἀλλά καί τήν ἐσωτερική ταραχή. Γιατί τό νά συγκρατεῖ κανείς τό στόμα του τήν ὥρα τοῦ θυμοῦ καί νά μή λέει λόγια μανιασμένα δέν ὠφελεῖ τόσο, ὅσο τό νά καθαρίζει τήν καρδιά ἀπό τή μνησικακία καί νά μή στριφογυρίζει στόν νοῦ κακούς λογισμούς γιά τόν ἀδελφό. Ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου ἄλλωστε μᾶς προστάζει νά κόβουμε τίς ρίζες τῶν ἁμαρτημάτων μᾶλλον παρά τούς καρπούς2. Γιατί ἄν κοπεῖ ἀπό τήν καρδιά ἡ ρίζα τοῦ θυμοῦ, οὔτε τό μίσος οὔτε ὁ φθόνος θά γίνουν πράξη.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...