ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Ἡ ἀγωγή τοῦ ἐπιθυμητικοῦ

Το θυμό λοιπόν έτσι μαλάκωνέ του, ώστε να  γεννάη επιεικείς λογισμούς. Διότι όταν δεν το συγκινή τίποτε, όταν υπομένη τη ζημία, όταν δε χρειάζεται να υπηρετηθή, όταν δεν αγανακτή που τιμάται ο άλλος, από πού τότε θα οργίζεται;
Είναι καιρός πλέον να έρθουμε στην επιθυμία. Σ’ αυτήν είναι διπλή και η σωφροσύνη και η βλάβη∙ πρέπει δηλαδή ούτε ο ίδιος ο νέος να πορνεύη, ούτε να πορνεύη σε κορίτσια. Λένε οι γιατροί ότι η επιθυμία αυτή εμφανίζεται με σφοδρότητα μετά την ηλικία των δεκαπέντε ετών. Πώς λοιπόν θα εμποδίσουμε αυτό το θηρίο; Τι θα κάνουμε; Ποιο χαλινό θα βάλλουμε σ’ αυτό; Δεν ξέρω άλλο παρά μόνο το χαλινάρι της γέεννας.Πρώτα λοιπόν να το κρατάμε μακριά από τα αισχρά θεάματα και ακούσματα και ποτέ να μην πηγαίνει νέος ελεύθερος στο θέατρο.

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015

Ἅγιος Λουκᾶς Συμφερουπόλεως καί Κριμαίας: Ποιός εἶναι ὁ ἐσωτερικός ἄνθρωπος;

 

Άγιος Λουκάς, Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας
Ποιός είναι ο εσωτερικός άνθρωπος;
 
Στο 4ο κεφάλαιο της Β’ προς Κορινθίους επιστολής του μεγάλου αποστόλου Παύλου διαβάζουμε πολύ βαθειά και σημαντικά λόγια, τα οποία θα ήθελα να σας εξηγήσω. «Αλλ’ ει και ο έξω ημών άνθρωπος διαφθείρεται, αλλ’ ο έσωθεν ανακαινούται ημέρα και ημέρα» (Β’ Κορ. 4, 16).
Ποιός είναι ο εξωτερικός άνθρωπος; Είναι εκείνος ο κοινός, ο γνωστός σε όλους άνθρωπος, που αποτελείται από σάρκα και αίμα, από το νευρικό του σύστημα και τα οστά του. Ο άνθρωπος που αντιλαμβάνεται την εξωτερική υλική φύση διά των πέντε του αισθήσεων, διά της οράσεως, της ακοής, της οσφρήσεως, της αφής και της γεύσεως. Η πνευματική του ζωή περιορίζεται στην αντίληψη διά των πέντε αισθήσεων της υλικής κτίσεως και την επεξεργασία τους με το νου και την καρδιά. Το ενδιαφέρον του περί τα πνευματικά πολύ σπάνια υπερβαίνει τα γήινα ενδιαφέροντα.
Αλλά ήδη από τα αρχαία χρόνια πάντοτε υπήρχαν βαθυστόχαστοι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν κατανοήσει ότι η ζωή της ψυχής και του πνεύματός μας δεν καθορίζεται μόνο από τις επιδράσεις του υλικού κόσμου.

Καρδιακή πίστη καί προσευχή (Ἁγ.Ἰωάννου Κροστάνδης)

 Αγίου Iωάννη της Kροστάνδης
Εάν επιθυμείς να σου δώσει ο Θεός γρήγορα καρδιακή πίστη στην προσευχή, αγωνίσου με όλη την καρδιά σου να μιλάς και να κάνεις το κάθε τι ειλικρινώς και ουδέποτε να είσαι ψεύτικος στις δοσοληψίες σου με τους άλλους ανθρώπους. Εάν είσαι ευθύς και αληθινός με τους άλλους, τότε ο Θεός θα σου δώσει αμέσως αληθινή πίστη.
 Αυτός που δεν είναι τίμιος στις δοσοληψίες με τους άλλους ανθρώπους, ο Θεός δεν τον δέχεται εύκολα, όταν προσεύχεται. Τον κάνει να αισθανθεί ότι είναι ανειλικρινής με τους άλλους και γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι τελείως ειλικρινής με το Θεό.

Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Ἡ ἐκκοπή τοῦ θελήματος καί ἡ κατάθλιψη

ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΛΚΙΝΟ ΤΕΙΧΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ (ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ)
Ὅποιος «ἔχει θέλημα» καί δέν τό καταπολεμᾶ διά τῆς ὑπακοῆς σέ Πνευματικό πατέρα, ζεῖ ζωή ὑπερήφανη, ἐγωιστική, ζεῖ ὑπό τήν ἐπήρρεια τοῦ πονηροῦ πνεύματος καί βασανίζεται. Οἱ ἄνθρωποι ταλαιπωροῦνται καί ταλαιπωροῦν διότι δέν κόβουν τό θέλημά τους ὁ ἕνας στόν ἄλλο, κατά τό «Ὑπακούετε ἀλλήλοις».

Αὐτό, τό θέλημα  εἶναι σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρες τό χάλκινο τεῖχος,  πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό διότι μᾶς ἐμποδίζει νά κάνουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Διαβάζουμε στό Γεροντικό: «Ὁ ἀββᾶς Ποιμὴν εἶπε, ὅτι τὸ θέλημα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τεῖχος χάλκινο ἀνάμεσα σ᾿αὐτὸν καὶ τὸ Θεό, καὶ πέτρα ποὺ (γυρίζει) καὶ χτυπάει τὸν ἴδιο (τὸν ἄνθρωπο). Ἂν λοιπὸν τὸ ἐγκαταλείψει, θὰ λέει κι αὐτὸς (ὅπως ὁ προφήτης Δαβίδ):«Ἐν τῷ Θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος» (Ψαλμ. 17:30).Ἂν πάλι τὸ δικαίωμα συνεργαστεῖ μὲ τὸ θέλημα, τότε ὁ ἄνθρωπος νικιέται»[1].  

Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

Ἅγιος Πορφύριος: «Ὁ Θεός σέβεται τό θέλημά μας»


Ο Θεός σέβεται το θέλημά μας 
  Είναι συγκινητική η διακριτικότητα της αγάπης του Θεού, όπως μας την απεκάλυψε ο Γέροντας. Ήμασταν μια φιλική συντροφιά, στα Καλλίσια, δίπλα στους βράχους του Μοναστηριού, έχοντας ανάμεσά μας το Γέροντα. Ήταν νύχτα, παραμονή του Αγίου Πνεύματος.
Ο Γέροντας μας έκανε μια κατανυκτική, εξωτερική και εσωτερική, περιγραφή των Αγιορείτικων αγρυπνιών στα Καυσοκαλύβια, τότε πού, όπως έλεγε, «το Άγιο Πνεύμα ερχόταν και πλημμύριζε με ουράνια χαρά τις ψυχές των μοναχών». Και λέγοντας αυτά, μας άφησε ένα αφυπνιστικό μήνυμα:«Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει.
Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα τη μεταμορφώσει».

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Πῶς νά περάσεις τή νύχτα σου (Στάρετς Σάββα).

 
Το βράδυ, με το τέλος όλων των έργων της ημέρας, ευχαρίστησε τον Θεό για όλες τις ευεργεσίες πού έλαβες κατά τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή: επειδή παρέμεινες ζωντανός, κι ακόμη για τις πνευματικές και σωματικές σου δυνάμεις, για την υγεία σου, για την τροφή, το ποτό, για όλους τους ψυχοσωτήριους λογισμούς, για όλες τις άγιες επιθυμίες, για το γήινο και το ουράνιο φως, για τη βοήθεια και προστασία Του, δηλαδή για κάθε ευεργεσία Του.
Ύστερα απασχόλησε την καρδιά σου με τούς ακόλουθους πνευματικούς λογισμούς: «Να πού εγώ για μια ακόμη μέρα ήρθα πιο κοντά στο θάνατο. Τί θα συμβεί, αν θελήσει ό Κύριος να με βάλει αύτη τη νύχτα μπροστά στο Δίκαιο Κριτήριο Του; Θα αντέξω; Το πρωί έβαλα σκοπό να περάσω όλη την ημέρα με αγιότητα. Πώς την πέρασα; Μήπως παρόργισα τον Κύριο με κάτι;
Μετά απ’ αυτές τις ερωτήσεις:

Τ’ ἀποτελέσματα τῆς σκληροκαρδίας (Διδαχές Γέροντος Θεοφύλακτου Νεοσκητιώτου).1)ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΡΩΜΕΘΑ, 2)«ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΛΑΣΤΗΚΑ».

Ο άγιος γέροντας Θεοφύλακτος ως "Δικαίος" το 1960
Ο άγιος γέροντας Θεοφύλακτος ως “Δικαίος” το 1960
Τα μεγάλα μοναστήρια του Αγίου Όρους παλαιά, είχαν πολλούς εργάτας. Πολλοί έρχονταν δια τον επιούσιον και μόνο και είναι ζήτημα αν περίσσευε να στείλουν και κάτι στην οικογένεια τους. Η φτώχεια έφερνε και την κακομοιριά και συχνά μεταξύ των εργατών υπήρχαν παρεξηγήσεις. Έτσι σε ένα αγιορείτικο κοινόβιο, από πειρασμό; ζήλεια; φθόνο; ποιος ξέρει; Ένας εργάτης έκλεψε από έναν άλλο συνεργάτη του ένα τσουβάλι αλεύρι που θα το είχε προφανώς για να το στείλει στην οικογένεια του. Στενοχωρημένος τότε αυτός που έχασε το αλεύρι, έδωσε κατάρα! Δυστυχώς όταν κοιμήθηκε ο κλέπτης, δεν ξέρουμε πως τον έκρινε ο Θεός, αλλά κατά την ανακομιδή του, μετά τα τρία χρόνια, κατά την τάξιν της εκκλησίας μας ήταν άλειωτος! Η είδησι στενοχώρησε όλους αλλά και τους πατέρες της Μονής. Έφθασε και στα αυτιά του αδικημένου εργάτου που παρόλα τα χρόνια που πέρασαν δεν τον είχε συγχωρέσει. Τον άκουσαν τότε να λέγει: «Καλά έπαθες, γιατί μου έκλεψες το αλεύρι»!

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας

undefined

† αρχιμανδρίτου ΑΘΑΝ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

 «Αναισθησία εστὶ νενεκρωμένη αίσθησις, εκ χρο­νίας νόσου και αμελείας εις αναισθησίαν καταλήξασα.»
(Άγ. Ιωάννης ο Σιναΐτης, Κλίμαξ.)
«Οίδα σου τα έργα, ότι όνομα έχεις ότι ζης, και νεκρός ει. γίνου γρηγορών…»
(Αποκ. 3,1-2)
Σωματικές αισθήσεις, βλάβες και νέκρωσή τους.
Εάν κάποτε διαπιστώσουμε ότι μία αίσθησή μας δεν ανταποκρίνεται λειτουργικώς, ανησυχούμε και καταφεύγουμε στον γιατρό.
Όταν επί παραδείγματι τα μάτια μας αλλοιώνουν το σχήμα ή το χρώμα των αντικειμένων, ή ακόμη τα αυτιά μας δεν μπορούν να συλλάβουν χαμηλής εντάσεως ή υψηλής συχνότητος ήχους, ομοίως ανησυχούμε, και καταφεύγουμε στον γιατρό. Εάν υπάρχει αυτή η κατάσταση, εάν δηλαδή οι αισθήσεις δεν μας πληροφορούν επακριβώς αλλά ασθενούν, τότε αντιλαμβάνεσθε ότι δεν μπορούμε να έχουμε εικόνα του εξωτερικού μας κόσμου. αλλά εάν δεν έχουμε εικόνα του εξωτερικού μας κόσμου, δεν μπορούμε να προσαρμοσθούμε σ’ αυτόν.

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2015

Φοβηθεῖτε περισσότερο τήν ἐσωτερική κατάκριση (Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης)

Φοβηθείτε περισσότερο την εσωτερική κατάκριση
Φοβηθείτε περισσότερο την εσωτερική κατάκριση, αυτή που γίνεται με τους λογισμούς κι αυτό, γιατί δεν έρχεται στο φως με τον προφορικό λόγο, που ενδέχεται να διορθωθεί απ’ αυτόν που την ακούει.

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

Πῶς ἔσωσε τόν Γέροντά του, ὁ γνωστός Ἁγιορείτης Χατζηγιώργης μέ τήν προσευχή του

345244-Optimized-xatzigeor

Ο Χατζηγιώργης επαρουσίαζε ως δόκιμος ποικίλα χαρίσματα. Η Χάρις του Θεού τον είχε επισκεφθεί εις πρώϊμον ηλικίαν. Κάποτε, ενώ προσηύχοντο όλοι εις την καλύβην των, ποιούντες τον «κανόνα» των, ξημερώματα, εν καιρώ χειμώνος, ήκουσεν την φωνήν του Γέροντός του να λέγει:
«Καλογέρια μου σώστε με». Έτρεξε και το είπε εις τον μεγαλύτερον παραδελφόν του, αλλά εκείνος, δυστυχώς, τον εμάλλωσε:
-Άντε πήγαινε, πλανεμένε, κάνε τον κανόνα σου. Και μη δίνεις σημασία…

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

«Στόν Πέτρο Σ. , πού ρωτᾶ τί εἶναι ἡ βλασφημία κατά τοῦ ἁγίου Πνεύματος»

  
   Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 Διάβασες στό Εὐαγγέλιο τούς λόγους τοῦ Χριστοῦ: «Πᾶσα ἁμαρτία καί βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δέ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις… οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι»1. Καί ρωτᾶς τί σημαίνει βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;
Εἶναι ἡ βλασφημία κατά τῆς ἀλήθειας καί τῆς ζωῆς, πού προέρχονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄπιστος πού μισεῖ καί διώκει τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, βλασφημεῖ κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ αὐτόχειρας πού μισεῖ καί ἀφαιρεῖ τή ζωή του, βλασφημεῖ κατά τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

«Ἔχομεν πρός τόν Κύριον»

 
 Μέ τήν ἀπάντησί τους αὐτή οἱ ἐκκλησιαζόμενοι πιστοί χριστιανοί βεβαιώνουν τόν Λειτουργό Ἱερέα ὅτι ἤδη ἔχουν ἀνέλθει σέ οὐράνια ὕψη, στό Θρόνο τοῦ Θεοῦ. Οἱ καρδιές μας, τοῦ λένε, βρίσκονται ἐκεῖ ὅπου ὁ Χριστός, εἰς τά δεξιά τοῦ Θεοῦ καί Πατρός. Καί ὁ Λειτουργός Ἱερεύς μέσα του, νοερά, ἀκούει φωνή πού τόν προτρέπει νά συνεχίση τήν τέλεσι τοῦ θειοτάτου Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Κάποτε, σέ μιά μου ἐπίσκεψι στό μοναστήρι τοῦ Ὁσίου Δαυίδ Εὐβοίας, μοῦ διηγεῖτο ἰδιαιτέρως ὁ π. Ἰάκωβος ὁ μακαριστός, ὁ ἅγιος αὐτός Ἱερεύς καί Λειτουργός τοῦ Ὑψίστου, τά ἑξῆς:
“Οἱ χριστιανοί μας, πάτερ μου, εἶναι δυστυχῶς τυφλοί πνευματικά καί δέν βλέπουν τά ὅσα γίνονται μέσα στή Θεία Λειτουργία.
Μιά φορά λειτουργοῦσα καί δέν μποροῦσα νά κάμω τήν Μεγάλη Εἴσοδο. Στό Χερουβικό καθηλώθηκα μπροστά στήν Ἁγία Τράπεζα, ἀκίνητος ἀπ᾿ αὐτά πού ἔβλεπα… Ἡ μία θεωρία διεδέχετο τήν ἄλλη.
Τί ἔβλεπες, πατέρα μου; τόν ρώτησα ἐκστατικός.

Σκέψεις γιά τόν θάνατο

 

Ο ΚΛΗΡΟΣ όλων των ανθρώπων της γής, κλήρος αναπόφευκτος, είναι ό θάνατος. Τον φοβόμαστε ως τον πιο άσπονδο εχθρό μας. Τα θύματά του τα κλαίμε πικρά. Ωστόσο ζούμε σαν να μην υπήρχε θάνατος, ζούμε σαν να είμαστε αιώνιοι πάνω στη γη.
Τάφε μου! Γιατί σε ξεχνώ; Εσύ με περιμένεις. Περιμένεις να γίνω ό κάτοικός σου. Και θα γίνω. Γιατί, λοιπόν, σε ξεχνώ και ζω σαν να περιμένεις κάθε άλλον άνθρωπο εκτός από μένα;
Ή αμαρτία μού στέρησε και μού στερεί τη γνώση και την αίσθηση κάθε αλήθειας. Μού κλέβει, μού αρπάζει από τον νου τη μνήμη του θανάτου, του τελευταίου και συνάμα του πιο σημαντικού και του πιο βέβαιου γεγονότος της ζωής του άνθρωπου.
Για να θυμόμαστε τον θάνατο, πρέπει να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Με τις εντολές του Χριστού ό νους και ή καρδιά καθαρίζονται, νεκρώνονται για τον κόσμο και αναζωογονούνται για τον Κύριο. Ό νους, όσο απαλλάσσεται από τούς κακούς ή και απλώς μάταιους λογισμούς, τόσο συλλογίζεται τον θάνατο. Ή καρδιά, όσο απαλλάσσεται από τα πάθη, τόσο τον προαισθάνεται.

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

Μετάνοια καί ἐξομολόγηση: Μετάνοια· ἕνας ἀτελείωτος δρόμος

 
Πολλοί ρωτούν: «Κάθε πότε πρέπει να εξομολογούμαστε»; Θα απαντήσουμε απλά: όποτε έχουμε κάτι. Ούτε αραιά και σπάνια, αλλά ούτε και με το παραμικρό. Αν π.χ. πέσουμε και χτυπήσουμε και το τραύμα είναι μικρό, δεν χρειάζεται να ενοχλήσουμε τον γιατρό. Αν το τραύμα είναι μεγάλο, τότε σίγουρα θα τον επισκεφθούμε.
 Αφού, λοιπόν, τα καθημερινά αμαρτήματα δεν μπορούμε εύκολα να τα αποφύγουμε, θα προσπαθήσουμε να ζούμε σε συνεχή μετάνοια και τακτική εξομολόγηση. Χρονικές συνταγές δεν υπάρχουν. Ο καθένας έχει την ιδιαιτερότητά του, τις δικές του ανάγκες και μπορούμε με τον πνευματικό μας πατέρα να βρούμε την χρυσή τομή.
 Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι η μετάνοια είναι ένας ατέλειωτος δρόμος, μία διαρκής κατάσταση, που δεν σταματάει ποτέ. Δεν υπάρχει τέλος στην μετάνοια, γιατί τούτο θα σήμαινε τέλεια ομοίωση με τον Θεό. Έτσι έζησαν oι Άγιοι της Εκκλησίας μας.
 Στο Γεροντικό, μέσα από ένα θαυμάσιο περιστατικό, βλέπουμε πως ζούσαν οι Άγιοι τη μετάνοια:

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Ἐρώτηση σχετική μέ τά ἑπτά ἔθνη καί τά ὀκτώ πάθη

 
 Για τα επτά έθνη, των οποίων τη γη κατέλαβαν οι Ισραηλίτες, και γιατί άλλοτε γίνεται λόγος για «επτά» έθνη και άλλοτε για «πολλά» έθνη.
Αυτά τα πάθη είναι τα «επτά έθνη», των οποίων τη γη υπόσχεται ό Κύριος να δώσει στα τέκνα του Ισραήλ, μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο. Το καθετί πού συνέβαινε τότε στους Ισραηλίτες ήταν κατά τον Απόστολο παρατυπώσεις (Α’ Κορ. 10, 6). Οφείλουμε συνεπώς κι εμείς να τα μελετούμε προσεκτικά και να διδασκόμαστε απ’ όλα αυτά. Έχει λοιπόν ειπωθεί: «Όταν ο Κύριος, ο Θεός σας, σας φέρει στη χώρα που τώρα πάτε να την κατακτήσετε, θα διώξετε στο πέρασμά σας πολλά έθνη: τους Χετταίους, τους Γεργεσαίους, τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, τους Φερεζαίους, τους Ευαίους και τους Ιεβουσαίους, επτά έθνη μεγαλύτερα και ισχυρότερα από σας. Θα τους παραδώσει ο Κύριος, ο Θεός σας, στην εξουσία σας, για να τους νικήσετε και να τους εξοντώσετε πλήρως» (Δευτ. 7, 1-2).

Ἡ μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου_mp3

Π. Σάββας 2010-08-06_ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 6-08-2010 (Συνάξεις στό ἀρχονταρίκι).

http://www.hristospanagia.gr/?p=45092

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015

Ἐφραίμ τοῦ Σύρου :Λόγος στήν Θεία Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

 undefined 

Εφραίμ του Σύρου
Λόγος στην Θεία Μεταμόρφωση του Κυρίου και  Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού
ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ*
            Ἀπό τούς ἀγρούς τέρψεις συγκομιδῆς καί ἀπό τά ἀμπέλια τρύγος ἐδεσμάτων. Καί ἀπό τίς Γραφές διδαχή ζωοποιός. Ὁ ἀγρός μία φορά ἔχει τήν συγκομιδή καί τό ἀμπέλι μιά φορά ἔχει τόν τρύγο. Ἡ Γραφή, ὅμως, πάντοτε ἀναβλύζει διδαχή ζωοποιό. Ὁ ἀγρός, ὅταν θεριστεῖ, μένει ἔρημος. Καί τό ἀμπέλι, ὅταν τρυγηθεῖ, ταπεινώνεται. Ἡ Γραφή, ὅμως, ἄν καί θερίζεται καθημερινά, τά στάχυα τῶν ἑρμηνειῶν τῶν λόγων της δέν ἐκλείπουν. Καθημερινά τρυγᾶται καί τά σταφύλια τῆς ἐλπίδας πού κρύβει δέν δαπανῶνται. Ἄς πλησιάσουμε λοιπόν τόν ἀγρό τοῦτο κι ἄς ἀπολαύσουμε τά ζωοποιά του ρεῖθρα καί ἄς θερίσουμε ἀπ᾽ αὐτόν στάχυα ζωῆς, τούς λόγους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶπε: «βρίσκονται ἐδῶ κάποιοι, οἱ ὁποῖοι δέν θά γευθοῦν θάνατο, ἕως νά δοῦν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ ἐρχόμενο στήν δόξα Του».

Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Ἀσκητής: Ἐπιστολή πρός τόν μονάζοντα Νικόλαο (Φιλοκαλία τῶν Ἱερῶν Νηπτικῶν, α΄ τόμος)

agios_markos_athinaios_113 
Επειδή από καιρό ήσουν πολύ απασχολημένος με τη σωτηρία σου και η φροντίδα σου ήταν πολλή για τη ζωή τη σύμφωνη με το θέλημα του Θεού, ήρθες σε μένα και μου έλεγες τα δικά σου, με ποιους κόπους και πόθο φλογερό είχες σκοπό να προσκολληθείς στον Κύριο, με ζωή αυστηρή, με εγκράτεια και κάθε κακοπάθεια, αγωνιζόμενος με αγρυπνία πολλή και επίμονη και συνεχή προσευχή.
Και ποιοι πόλεμοι, μου έλεγες, και σμήνη από σαρκικά πάθη ανασυντάσσονται μέσα στην ανθρώπινη φύση και ξεσηκώνονται κατά της ψυχής από το νόμο της αμαρτίας(117) που εναντιώνεται και μάχεται στο νόμο του νου μας. Περισσότερο απ’ όλα θρηνούσες γιατί σ’ ενοχλούσε το πάθος της οργής και της επιθυμίας και ζητούσες από μένα κάποια μέθοδο και συμβουλή, με ποιους αγώνες και κόπους θα μπορούσες να κατανικήσεις τα καταστρεπτικά αυτά πάθη.Και τότε, όσο ήταν δυνατό, συμβούλεψα προσωπικά την αγάπη σου, εκθέτοντάς σου τα ψυχωφελή νοήματα, τις σκέψεις και τα φρονήματα.

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015

Γ.Κλεόπας Ἡλιέ: Ὁ κόσμος θά ἐχάνετο ἀπό πολύ παλαιότερα

 
Σχεδόν σέ κάθε κήρυγμά του ο π. Κλεόπας Ηλιέ ρωτούσε τούς Χριστιανούς:
«Εχετε τήν Εικόνα της Παναγίας μας στό σπίτι σας;»
«Καντήλι μπροστά στήν εικόνα της έχετε;» Κατόπιν τούς συμβούλευε:
«Νά πάρετε τήν Προστάτιδα καί Βοηθό μας τήν Μητέρα μας πού είναι στούς ουρανούς καί στήν γη νά τήν βάλετε στά σπίτια σας! Αυτή είναι η Βασίλισσα του ουρανού καί της γής»!
“Εάν θά πάρετε αυτή τήν προστάτιδα στά σπίτια σας καί της διαβάζετε κάθε πρωί μέ τό καντήλι της αναμμένο τούς Χαιρετισμούς της καί τό βράδυ τήν Παράκλησίν της, θά τήν έχετε βοηθό σ” όλη τήν ζωή σας καί τήν στιγμή του θανάτου σας καί τήν μέρα της Κρίσεως…

«Τά βιβλία τῶν συνειδήσεων» μέρος β΄ τελευταῖο

 
  ΟΜΙΛΙΑ ΚΓ΄
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

 Ἔχουμε ὅμως ἐκτός ἀπό τήν ἀγαθή συνείδησι καί τήν πονηρά συνείδησι. Αὐτή μᾶς ὁδηγεῖ πρός τόν δρόμο τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας. Ὑπακούοντας σ᾿ αὐτήν ἔρχονται περιπτώσεις, πού ὁ ἄνθρωπος κάνει πράγματα πού τά ζῶα δέν τά κάνουν. Ἔτσι στήν Κρίσι τοῦ Θεοῦ αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν θά μπορέση νά κοιτάξη κατάματα τόν Θεό. Διότι πῶς θά Τόν ἀντικρύση, ὅταν ἦρθαν στιγμές, πού μέ τά μάτια του δέν τόν σεβάσθηκε καθόλου καί τόν βλασφήμησε τόν Θεό! Κι ὁ Χριστός θά τοῦ πῆ: «Ἐγώ παιδί μου, ἔγινα ἄνθρωπος γιά σένα, σταυρώθηκα γιά σένα, ἔκανα ἐκεῖνο, τό ἄλλο γιά σένα· σοῦ ἔχω δώσει τήν ζωή, σοῦ ἔχω δώσει τά ἀγαθά, τόσα καί τόσα· κι ἐσύ εἰς ἀνταπόδοσιν ὅλων αὐτῶν τῶν καλῶν μέ ἐβλασφήμησες, δέν μέ λογάριασες κ. λ. π.». Αὐτά ὅλα θά συμβοῦν, ὅταν δέν κάμη ὑπακοή στήν ἀγαθή του συνείδησι.
Καί πάλι βλέπουμε ὅμως ὅτι ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ θέλει νά μᾶς βοηθήση καί μᾶς λέει: «Ὁσάκις πέφτεις, σήκω». Διότι τό νά πέση κανείς εἶναι ἀνθώπινο, ἀλλά τό νά πέση καί νά μή σηκωθῆ, εἶναι διαβολικό. Ἑβδομηκοντάκις ἑπτά τῆς ἡμέρας, ἄν πέσουμε, ἄς σηκωθοῦμε. Πολλές φορές μᾶς φταῖνε οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι καί κρατοῦμε μῖσος, ψύχρα, δέν συγχωροῦμε εὔκολα κι ἀγνοοῦμε τό ἑβδομηκοντάκις ἑπτά τῆς ἡμέρας τοῦ Θεοῦ.

Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

«Τά βιβλία τῶν συνειδήσεων» μέρος α΄

 
  ΟΜΙΛΙΑ ΚΓ΄
 Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

  Εὐλογημένα μου παιδιά,

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἄπειρη εὐσπλαχνία Του πού ἀγάπησε τόν ἄνθρωπο μέχρι σταυρικῆς θυσίας, εὐδόκησε, ὥστε καί αὐτήν τήν χρονιά νά ὁδηγήση τά βήματά μου –καίτοι κατά πάντα ἀνάξιος καί ταλαίπωρος ἄνθρωπος ἐγώ– κοντά σας μέ αἰσθήματα πολύ μεγάλης πατρικῆς ἀγάπης καί στοργῆς, πρᾶγμα, τό ὁποῖον πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι συμβαίνει καί στίς δικές σας καρδιές ἀπέναντι τῆς ἐλεεινότητός μου.
Κάποια μέρα στό μοναστήρι μου, πού κάναμε μιά κοινή πατερική ἀνάγνωσι, κάτι μέ ἐντυπωσίασε, μπορῶ νά πῶ τρομακτικά, διά τό βάθος τοῦ νοήματος μιᾶς φράσεως, πού ἦταν ἡ ἑξῆς: «Οἴμοι, ὅταν ἀνοιχθοῦν τά βιβλία τῶν συνειδήσεων ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ!» Τρόμαξα πάρα πολύ, ὅσο μπόρεσα νά ἐμβαθύνω στήν σκέψι τοῦ ἁγίου πατρός τῆς Ἐκκλησίας πού τήν ἔγραψε. Ἄραγε πῶς ἐνοοῦσε τό: «βιβλία τῶν συνειδήσεων!»
Κάθε ἄνθρωπος ἔχει συνείδησι, ἀλλά ἔχει καί τό βιβλίο τῆς ζωῆς του. Τό βιβλίο εἶναι γεμᾶτο φύλλα καί σελίδες. Τό κάθε φύλλο, κατά τήν σκέψι τοῦ μεγάλου αὐτοῦ πατρός, εἶναι ἡ κάθε ἡμέρα τῆς ζωῆς πού περνάει καί τήν βιώνει κάθε ἄνθρωπος καί ἰδιαίτερα ὁ χριστιανός. Στήν μία σελίδα γράφονται τά ἁμαρτήματα καί στήν ἄλλη οἱ καλές πράξεις τοῦ ἀνθρώπου. Γράφονται τά διανοητικά, φανταστικά ἁμαρτήματα, δηλαδή ὅσα γίνονται μέ σωματικές πράξεις.

Ἡ δύναμη καί ἡ χρησιμότητα τῆς πραότητας

Φωτο:kosmaser.blogspot.com
(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)
  1. Γιατί, πες μου, ποιός είναι από όλους αγαπητός; Εκείνος που συγχύ­ζεται, που εξοργίζεται, που κάνει σαν θηρίο και συμπεριφέρεται έτσι προς τους άλλους που έχουν την ίδια μ’ αυτόν ανθρώπινη φύση, ή εκείνος που είναι πράος, γαλήνιος και ατάραχος σαν φιλόσοφος; Δεν μοιάζει ο δεύτερος με άγγελο και ο πρώτος ούτε καν με άνθρωπο; Γιατί ο μεν θυμώδης δεν μπορεί να συγ­κρατήσει ούτε τα δικά του πάθη, ενώ ο πράος ανέχεται και τα πάθη των άλλων. Ο θυμώδης δεν μπορεί να υποφέρει ούτε τον εαυτό του, ενώ ο πράος υπομένει και τα ελαττώματα του άλλου. Ο ένας είναι ναυα­γός, ενώ ο άλλος πλέει με ασφάλεια, γιατί το πλοίο της ζωής του το οδη­γεί πάντοτε ούριος άνεμος, γιατί δεν αφήνει τον άνεμο του θυμού να πέ­σει πάνω στα πανιά και να ανατρέψει το σκάφος της ψυχής του, αλλά αφού φυσήξει κάποια λεπτή και δροσερή αύρα, η πνοή δηλαδή της ανεξικακίας, τον οδηγεί με πολλή ησυχία στο λιμάνι της ατάραχης και φιλοσοφημένης ζωής.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...