ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗ, Ο ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ ΔΕΝ ΘΡΟΕΙΤΑΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΔΙΚΗΘΕΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ(ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ- ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ)

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

«Περί λύπης»

 alt
  Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ
 (Ε΄ ἑκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων)

  93. Ὁ Κύριος μᾶς διδάσκει νά προσευχόμαστε νά ἀποφύγουμε τούς θεληματικούς πειρασμούς, γιατί προκαλοῦν ἡδονή στή σάρκα καί ὀδύνη στήν ψυχή. Ὁ μέγας Ἰάκωβος μᾶς συμβουλεύει νά χαιρόμαστε στούς ἀθέλητους πειρασμούς, γιατί ἀφαιροῦν τήν ἡδονή τῆς σάρκας καί τήν ὀδύνη τῆς ψυχῆς.
94. Τέλειος εἶναι ἐκεῖνος πού πολεμᾶ μέ τήν ἐγκράτεια τούς θεληματικούς πειρασμούς καί ἐγκαρτερεῖ μέ ὑπομονή στούς ἀθέλητους. Ὁλοκληρωμένος εἶναι ἐκεῖνος πού καί τήν πράξη κατορθώνει μέ γνώση, ἀλλά καί τή θεωρία ὄχι ἀποκομμένη ἀπό τήν πράξη.
Ἀφοῦ ἡ λύπη καί ἡ ἡδονή μοιράζονται στήν ψυχή καί στήν αἴσθηση, ἐκεῖνος πού φροντίζει γιά τήν ἡδονή τῆς ψυχῆς καί ὑποφέρει μέ ὑπομονή τή λύπη τῆς αἰσθήσεως, γίνεται δόκιμος καί τέλειος καί ὁλοκληρωμένος.

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Τά αἴτια δημιουργίας τῆς λύπης.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία

Σκέφθηκα σήμερα, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, νά ποῦμε κάτι διαφορετικό από τό φόβο τοῦ Θεοῦ , γιά νά ὑπάρχει μία ἐναλλαγή, μία ποικιλία καί μιά ξεκούραση. Εἶναι βέβαια πολύ καλή ἡ πνευματική τροφή, ἀλλά ὅταν εἶναι συνεχῶς ἡ ἴδια, ἴσως κανείς κουράζεται. Ὁπότε, σήμερα σκέφθηκα νά μιλήσουμε γιά ἕνα πρόβλημα, τό ὁποῖο στήν ἐποχή μας ἔχει μία ἔξαρση, θά ἔλεγα. Οἱ ἄνθρωποι πολύ ὑποφέρουν (πολλοί ποσοτικά καί πολλοί ἀριθμητικά). Πολλοί πάσχουν σήμερα ἀπό αὐτό πού λέμε ὑπερβολική λύπη ἤ ἀλλιῶς οἱ γιατροί τό λένε κατάθλιψη ἤ τό λένε – τέλος πάντων – μελαγχολία. Ἄς μελετήσουμε λίγο αὐτό τό θέμα τῆς λύπης, τό ὁποῖο οἱ Πατέρες θά δεῖτε τό κατατάσσουν στά θανάσιμα ἁμαρτήματα.
Κατ’ ἀρχάς τό ἔχουν βάλει στά ἁμαρτήματα.
Εἶναι ἁμάρτημα δηλαδή ἡ λύπη καί μάλιστα πολύ βαρύ.
Βέβαια ὅταν λέμε θανάσιμα καί μή θανάσιμα δέν ἐννοοῦμε ὅτι εἶναι πραγματική αὐτή ἡ διάκριση. Γιά νά εἴμαστε σωστοί, θά πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὅλα τά ἁμαρτήματα εἶναι θανάσιμα.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Ποιός ὁ ἀληθινός στολισμός τοῦ Χριστιανοῦ;_Ἁγίου Νικοδήμου_Χρηστοήθεια_mp3

Ὁ Δεσπότης Θεός μᾶς δίδαξε πῶς νά παλεύουμε μέ τά πνεύματα τῆς πονηρίας

  
Λόγος  που  ωφελεί  την  ψυχή  και  σώζει  
 Μικρή Φιλοκαλία
(Κεφάλαια 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18,  από  τα 203 συνολικά)

                                                          Οσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου
 
12.  Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ  μας που είναι και σαρκωμένος Θεός, τοποθέτησε μπροστά μας ως τύπο και υπόδειγμα κάθε αρετής του ανθρώπινου γένους και ως ανάκληση από την παλιά (την προπατορική) πτώση σαν σε ζωγραφιά τον γεμάτον (με) κάθε είδους αρετή ένσαρκο βίο του. Μαζί με όλα τα καλά που μας υπέδειξε, όταν μετά το βάπτισμα ανέβηκε στην έρημο είναι και ετούτο:
 Ότι άρχισε τη νοητή πάλη με τον διάβολο που ήρθε κοντά του με νηστεία. Με τον τρόπο αυτόν της νίκης δίδαξε και εμάς τους άχρηστους ο Δεσπότης πώς να παλεύουμε με τα πνεύματα της πονηρίας δηλαδή:
με ταπείνωση, 
νηστεία, 
προσευχή και 
νήψη. 
Και το έκανε αυτό εκείνος που δεν έχει ανάγκη τέτοιων μέσων γιατί είναι Θεός και Θεός των θεών.
  13. ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΩ  να σου επισημάνω με γλώσσα απλή και απέριττη πόσοι τρόποι νήψεως υπάρχουν κατά την αντίληψή μου που μπορούν να καθαρίζουν τον νου από λογισμούς μολυσμένους από πάθη.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Μακαρισμοί τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου

Osios-Paisios-o-Agioreitis-Ieron-Hsyhasterion-Timiou-Prodromou-Metamorfosis-Halkidikis2 
Μακάριοι όσοι αγαπήσανε τον Χριστό περισσότερο απ’ όλα τα του κόσμου και ζούν μακριά του κόσμου και σιμά στον Θεό, με τις παραδεισένιες χαρές, επί της γης.
Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να ζούν στην αφάνεια και απέκτησαν μεγάλες αρετές και δεν απέκτησαν ούτε και μικρό όνομα.
Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να κάνουν τον παλαβό και με αυτόν τον τρόπο προφύλαξαν τον πνευματικό τους πλούτο.
Μακάριοι όσοι δεν κηρύττουν με λόγια το Ευαγγέλιο, αλλά το ζούνε και κηρύττουν με την σιωπή τους, με την Χάρη του Θεού, η οποία και τους προδίδει.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Τό φίδι βλάπτει συνήθως αὐτόν πού τό ζεσταίνει καί τό σῶμα μολύνει μέ τήν ἡδονή αὐτόν πού τό πολυφροντίζει.

 

     Λόγος  που  ωφελεί  την  ψυχή  και  σώζει  
Μικρή Φιλοκαλία
(Κεφάλαια 32-39)  από  τα 203 συνολικά)

    Οσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου

32. Θα έπρεπε να αποφεύγουμε την πολλή οικειότητα και το πολύ θάρρος με τους άλλους όπως το δηλητήριο του φιδιού που λέγεται ασπίδα, και τις πολλές επαφές με τους ανθρώπους σαν φίδια και οχιές, επειδή αυτά μπορούν να οδηγήσουν πάρα πολύ γρήγορα την ψυχή σε λησμοσύνη του εσωτερικού πολέμου και να την κατεβάσουν χαμηλά απ’ την ουράνια χαρά, που πηγή της έχει την καθαρότητα της καρδιάς.
Είναι δηλαδή η καταραμένη λήθη το αντίθετο της προσοχής, όπως το νερό είναι το αντίθετο της φωτιάς˙ και είναι εχθρός της δυνατός κάθε ώρα και στιγμή.
Γιατί από τη λήθη καταντούμε σε αμέλεια, από την αμέλεια στην καταφρόνηση και την τεμπελιά και σε άτοπες επιθυμίες.
Και έτσι γυρίζουμε πάλι πίσω, όπως ο σκύλος στο ξέρασμά του.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Περί προσευχῆς, Ἀρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

«Σύ ἔδωκας τήν ἔντολήν Σου νά ἀγαπῶ, καί ἀποδέχομαι αὔτην μεθ᾿ ὅλης της ὑπάρξεώς μου. ἀλλ᾿ ἰδού, ἐν ἐμοί τῷ ἰδίῳ δέν εὑρίσκω τήν δύναμιν τῆς ἀγάπης ταύτης… Σύ εἰ ἡ Ἀγάπη. λθέ τοίνυν Σύ Αὐτός καί σκήνωσον ἐν ἐμοί καί ποίησον ἐν ἐμοί πᾶν ὅτι Σύ ἐνετείλω ἡμῖν, ὅτι ἡ ἐντολή Σου ἀμετρήτως ὑπερβαίνει ἐμέ…  Ἀποκάμνει ὁ νοῦς μου, δέν δύναται νά Σέ ἐννοήση. Ἀδυνατεῖ τό πνεῦμα μου νά διεισδύση εἰς τά μυστήρια τῆς ζωῆς Σου… Θέλω ἐν πᾶσι νά ποιῶ τό θέλημά Σου, ἀλλ᾿ αἱ ἡμέραι μου παρέρχονται ἐν ἀδιεξόδοις ἀντιφάσεων… Τρέμω μή ἀπολέσω Σε ἔνεκα τῶν πονηρῶν ἐκείνων λογισμῶν, οἵτινες ἐμφωλεύουν ἐν τῇ καρδίᾳ μου·  καί ὁ φόβος οὗτος καθηλοί ἐμέ ἐπί σταυροῦ… ‘Ἐλθέ οὖν καί σῶσον με τόν καταποντιζόμενον, ὡς ἔσωσας τόν Πέτρον, τόν τολμήσαντα νά πορευθῇ πρός συνάντησίν Σου ἐπί τῶν ὑδάτων τῆς θαλάσσης» (βλ. Μάτθ. 14,28-31).

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

«Ποία πνευματική ὠφέλεια θά ἔχουν οἱ πιστοί ἀπό τό Μοναστῆρι;»

 
 ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου
 
 Ἡ ἱερά Μονή εἶναι τόπος προσευχῆς, νηστείας, ἐντεύξεως, λατρείας, μυστηρίων. Ἡ δυνατότητα τῶν πιστῶν νά ἔχουν πρόσβασι σ᾿ ἕνα τέτοιο τόπο δέν μπορεῖ παρά νά τούς ὠφελήση πνευματικά.
Οἱ μέν συνειδητοί χριστιανοί εὑρίσκουν εἰς τό Μοναστῆρι τήν εὐλάβεια, ἀγάπη, πίστι καί ἀγωνιστική διάθεσι πού χρειάζεται ὁ κάθε ἄνθρωπος στήν πρός τόν Θεό πορεία τοῦ σάν στήριγμα καί παραμυθία.
Οἱ δέ ἄσχετοι ἐπισκέπται, οἱ ἑλκυόμενοι ἀπό περιέργεια παρά ὁτιδήποτε ἄλλο, χάριτι Θεοῦ, θά προβληματισθοῦν, θά φωτισθοῦν, θά ἐκτεθοῦν σέ μιά ἄλλη προοπτική στά πράγματα καί ἴσως τελικά αὐτή τους ἡ ἐπίσκεψις γίνη σταθμός στή ζωή τους.
Ἐπιπροσθέτως, ὅλοι ἀναγνωρίζουμε σήμερα τήν δίψα τῶν νέων ἀνθρώπων γιά ἀξίες καί τρόπους ζωῆς πού ἀναστέλλουν τόν ὁλοκληρωτισμό τοῦ ὑλισμοῦ καί τοῦ καταναλωτισμοῦ.

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

«Τί προσφέρει στήν κοινωνία ὁ Μοναχισμός;»

 
 ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

  Στίς ἔσχατες αὐτές ἡμέρες, ὅπου ὁ διάβολος προαισθανόμενος τό τέλος του ἔχει ἀφηνιάσει, βάλλεται ἀπό παντοῦ τό πιό σημαντικό ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας, τό καύχημα καί ἡ δόξα της, ὁ ἁγιώτατος Μοναχισμός.
Καί βέβαια αὐτό θά τό περίμενε κανείς εὔλογα καί φυσιολογικά ἀπό τούς δεδηλωμένους πολέμιους τῆς ἴδιας τῆς Ἐκκλησίας, καί ἀπό τούς ἀδιάφορους. Τό θλιβερό ὅμως εἶναι πώς ὁ πόλεμος ἤ ἡ παρεξηγημένη ἀντίληψις περί αὐτοῦ προέρχεται καί ἐκ τῶν «ἔνδον» τῆς Ἐκκλησίας. «Εὐσεβεῖς» ἄνθρωποι, πού ἐκκλησιάζονται, κοινωνοῦν, ἀσκοῦν φιλανθρωπία, ὅμως ἀπέναντι στόν Ἁγιοτρόφο Μοναχισμό μας στέκονται μέ προκατάληψη ἤ καί ἀντιπάθεια. Ἡ πιό κοινή τους ἐρώτηση καί δικαιολογία γι᾿ αὐτή τους τή στάση συνοψίζεται στό «καί τί προσφέρουν οἱ μοναχοί στή κοινωνία; δέν θά ἦταν πιό καλά νά ἔμεναν στόν κόσμο νά προσφέρουν τίς ὑπηρεσίες τους;».

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

«Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό»

 

 Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ
 Νά ἀγαπᾶς τόν Θεό ἔτσι ὅπως Ἐκεῖνος μᾶς πρόσταξε νά Τόν ἀγαπᾶμε καί ὄχι ὅπως Τόν ἀγαποῦν τάχα οἱ πλανεμένοι ὀνειροπόλοι.
Μήν ἐπιδιώκεις ἐκστάσεις, μήν προξενεῖς στόν ἑαυτό σου νευρική ἔξαψη, μή φλογίζεις τήν καρδιά σου μέ φλόγα σαρκική, μέ τή φλόγα τοῦ αἵματος σου. Θυσία εὐπρόσδεκτη ἀπό τόν Θεό εἶναι ἡ ταπείνωση τῆς καρδιᾶς καί ἡ συντριβή τοῦ πνεύματος. Ἀποστρέφεται ὁ Κύριος τή θυσία πού Τοῦ προσφέρεται μέ αὐτοπεποίθηση, μέ ὑπερηφάνεια, ἔστω κι ἄν πρόκειται γιά ὁλοκαύτωμα.

 Ἡ ὑπερηφάνεια ταράζει τά νεῦρα, θερμαίνει τό αἷμα, διεγείρει τή φαντασία, συντηρεῖ τή ζωή τῆς πτώσεως. Ἡ ταπείνωση γαληνεύει τά νεῦρα, κατευνάζει τήν κυκλοφορία τοῦ αἵματος, καταπαύει τήν ὀνειροπόληση, τερματίζει τή ζωή τῆς πτώσεως, δίνει τή ζωή πού ἔφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Ἁγίου Ἀναστασίου Σιναΐτου: περί τῶν βιαίως ἀποθνησκόντων

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

 Απόκρισις περί των βιαίως αποθνησκόντων*
*Ερωτήσεις και αποκρίσεις περί διαφόρων κεφαλαίων
εκ διαφόρων προσώπων, Ερώτησις ιη’, PG 89, 500Α-513Β

 Ερώτησις: Άραγε όλοι όσοι πέφτουν από ύψος ή καλύπτονται από χώματα ή πνίγονται, το παθαίνουν αυτό από θεία απειλή και παραχώρησι ή από ενέργεια του πονηρού;

Απόκρισις: Ότι είναι ανεξερεύνητα τα κρίματα του Θεού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού, όπως λέει και η Γραφή[1], είναι φανερό. Παρά ταύτα όμως δεν είναι αλήθεια ότι όλοι όσοι πεθαίνουν με βίαιο θάνατο το παθαίνουν αυτό εξ αιτίας των αμαρτιών τους. Διότι και οι γιοι του Ιώβ, παρ’ όλο που ήταν δίκαιοι, θάφτηκαν κάτω από τα ερείπια του σπιτιού τους[2]. Αλλά και ο Χριστός μας το διδάσκει αυτό λέγοντας ότι δεν ήσαν αμαρτωλότεροι απ’ όσους κατοικούσαν την Ιερουσα­λήμ εκείνοι οι δεκαοκτώ άνδρες, πάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος του Σιλωάμ[3]· ούτε πάλι εκείνοι των οποίων το αίμα ο Πιλάτος ανέμιξε με τις θυσίες[4].
Από αυτά λοιπόν μαθαίνουμε ότι και οι δίκαιοι πολλές φορές πεθαίνουν με βίαιο θάνατο σύμφωνα με αφανείς και άγνωστες αποφάσεις του Θεού, οι οποίες οφείλονται σε τρεις λόγους:

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Ὑποβάλλω τήν διαμαρτυρία μου στό Σύμφωνο Συμβίωσης Ὁμοφυλοφίλων

 symfwno symbiwshs 09

 ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ – ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ 
Σέ μέγα ἀτόπημα ὑπέπεσε τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης, ἀνακοινώνοντας στίς 9.11.2015 νομοσχέδιο «Συμφώνου Συμβίωσης» τό ὁποῖο ἐπεκτείνει καί στά ὁμόφυλα ἄτομα.
Δέν καταδικάζουμε ἤ ἀπορρίπτουμε τά λίγα αὐτά ἄτομα πού ἡ μή ὁμαλή φυσιολογία τοῦ σώματός τους καί διάφορες κοινωνικές συνθῆκες τούς ὁδήγησαν σέ πορεία ζωῆς διαφορετική ἀπό αὐτή τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, πού ὡστόσο εἶναι μακρυά ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.
Καταδικάζουμε τό ὀλίσθημα τοῦ κ. Ὑπουργοῦ, διότι ἐπιχειρεῖ νομοθετικῶς νά ὑποβιβάσει τήν ἀνθρώπινη φύση, τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀτόμου καί τόν ὑψηλό θεσμό τῆς οἰκογένειας.
Ὅσοι, λοιπόν, διαφωνοῦμε, ἅς δηλώσουμε εὐθαρσώς καί μέ παρρησία, ὡς ‘Ἕλληνες πολίτες καί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, τήν ἀντίθεσή μας στό ἐπονείδιστο αὐτό νομοσχέδιο καί:
•    νά συμμετάσχουμε ἐλεύθερα, συνειδητά καί μέ εὐπρέπεια στή δημόσια διαβούλευση ΕΔΩ μέχρι τίς 20 Νοεμβρίου 2015.

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Ἡ αἰτία τῆς κατάθλιψης. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


(Ὁμιλία στίς 10-01-2015 στήν Κατερίνη)

 Δέν ξέρω ἄν ἔχετε σκεφτεῖ ποτέ ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Κάποτε ἕνας ἔμπορος ὀνόματι Μοτοβίλωφ, ρωτοῦσε ἕναν μεγάλο ἅγιο, ποιός ἄραγε εἶναι ὁ σκοπός. Γιατί κάνουμε ὅλα αὐτά πού κάνουμε; Γιατί νηστεύουμε; Γιατί προσευχόμαστε; Γιατί ἀγωνιζόμαστε πνευματικά; Ὁ ἅγιος τοῦ ἀπάντησε ὅτι ὁ σκοπός τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Νά τό ποῦμε πιό σωστά θεολογικά, μέ μεγαλύτερη ἀκρίβεια, εἶναι ἡ ἐπανενεργοποίηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο ὑπάρχει μέσα στό βαπτισμένο πιστό, ἀλλά κατά κανόνα εἶναι ἀπενεργοποιημένο, δέν εἶναι ἐνεργό λόγω τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν παθῶν πού ὑπάρχουνε μέσα στόν ἄνθρωπο καί κατ’ ἐξοχήν στήν καρδία του.
Ἄρα, ὁ σκοπός τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ὅπως εἶπε ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, ἀλλά πολύ νωρίτερα καί πολύ σαφέστερα καί καθαρότερα μᾶς τό εἶπε ὁ Κύριος, εἶναι νά καθαρισθεῖ ἡ καρδιά. Νά φύγουν τα πάθη γιατί ἐκεῖνο πού μολύνει τόν ἄνθρωπο, εἶπε ὁ Κύριος, ὅτι εἶναι οἱ λογισμοί.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν». Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Λέγει ὁ Ἰωσὴφ εἰς τοὺς ἀδελφούς του: «Νὰ μὴν ὀργίζεσθε καθ’ ὁδὸν ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου», ἀλλὰ ἀφοῦ σκεφθῆτε ὅτι δέν σᾶς κατελόγισα καμμίαν κατηγορίαν, διὰ ὅσα ἐκάματε εἰς βάρος μου, καὶ ἐσεῖς νὰ ἔχετε ἀγάπην μεταξύ σας (Γεν. 45, 24).
 Ποῖος θὰ ἠμποροῦσε νὰ θαυμάσῃ ἐπάξια τὴν ἀρετὴν τοῦ δικαίου αὐτοῦ ἀνδρός, πού ἐξεπλήρωσεν ἐξ ὁλοκλήρου τὴν φιλοσοφίαν τῆς Καινῆς Διαθήκης; (φιλοσοφία: Εἰς τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς συγγραφεῖς ὁ ὅρος σημαίνει γενικῶς τὴν Χριστιανικὴν Θεολογίαν καὶ τὴν κατὰ Χριστὸν ἄσκησιν καὶ ζωήν).
Καὶ αὐτὸ τὸ ὁποῖον συνιστᾶ ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς Ἀποστόλους λέγων: «Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, καὶ νὰ εὔχεσθε διὰ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι σᾶς καταρῶνται» (Ματθ. 5, 44), αὐτὸ καὶ ἀκόμη περισσότερον ἔκαμεν ὁ μακάριος Ἰωσήφ.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

Τέθηκε σήμερα σε δημόσια διαβούλευση ἡ νομική ἀναγνώριση τῆς σοδομιτικῆς «οἰκογένειας» . Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ξεσηκωθεῖτε

Αποτέλεσμα εικόνας για καμπανες

  Μπείτε ΕΔΩ και εκφράστε με ευπρέπεια την αντίθεσή σας στα νέα ήθη που θέλουν να επιβάλλουν στη χώρα μας οι μαριονέττες της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Επιβάλλεται να κάνουμε εμείς ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό και τα υπόλοιπα ας τα αφήσουμε στο Θεό. Κάποτε θα δώσουμε λόγο για τη στάση που κρατήσαμε σε τέτοια ζητήματα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των προσπαθειών μας.
Ας αφιερώσουμε 5 λεπτά να γράψουμε ένα μικρό κείμενο αντίθεσης και αντίστασης. Το χρωστάμε στό Χριστό μας, στην Εκκλησία μας, στα παιδιά μας.
 

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Ὁμιλία περί πίστεως1


 Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου
 Ὁμιλία περί πίστεως1
 1. Διά τήν φιλόθεον ψυχήν, τό νά ἐνθυμῆται συνεχῶς τόν Θεόν εἶναι πρᾶγμα εὐσεβές καί πού δέν ἔχει κόρον. Διά τῶν λόγων ὅμως εἶναι πρᾶγμα τολμηρόν νά περιγράψῃ αὐτά πού ἔχουν σχέσιν μέ τόν Θεόν. Διότι ἡ διάνοια πέφτει πολύ ἔξω ἀπό τήν ἀξίαν τῶν πραγμάτων καί ὁ λόγος ἐπίσης παρουσιάζει μέ ἀσάφειαν αὐτά πού ἔχουν κατανοηθῆ. Ἐάν λοιπόν ἡ διάνοιά μας ὑπολείπεται πάρα πολύ ἀπό τό μέγεθος τῶν πραγμάτων, ὁ δέ λόγος εἶναι κατώτερος καί ἀπό τήν ἰδίαν τήν διάνοιαν, πῶς δέν εἶναι ἀναγκαία ἡ σιωπή διά νά μή νομισθῇ ὅτι ἐξ αἰτίας τῆς κατωτερότητος τῶν λόγων διατρέχει κίνδυνον τό θαῦμα τῆς θεολογίας; Εἰς ὅλα τά λογικά ὄντα λοιπόν ἐκ φύσεως ὑπάρχει μέσα τούς ἡ ἐπιθυμία νά δοξάζουν τόν Θεόν, ὅλοι ὅμως ἐξ ἴσου ὑστεροῦν εἰς τό νά ὁμιλήσουν ἐπαξίως διά τόν Θεόν. Καί ἀκόμη ὁ ἕνας διαφέρει ἀπό τόν ἄλλον ὡς πρός τόν πόθον τῆς εὐσεβείας.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

»Ἡ προσευχή θέλει βία, θέλει ἀγώνα».

 
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΧΑΡΙΘΕΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ. » Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΘΕΛΕΙ ΒΙΑ, ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ»
      Όταν ρωτούσαμε την Γερόντισσα, με ποιο τρόπο μπορεί ό άνθρωπος να αποφύγει τον πειρασμό της ακηδίας στο θέμα της προσευχής, μας έλεγε: «Ή τέχνη είναι να πιέσης τον εαυτόν σου, να τον βιάσης να κάνη έστω ένα κομποσκοίνι και μετά δεν θα αντέξεις για να μην κάνης και δεύτερο και τρίτο. Γλυκαίνεσαι! Δεν σε αφήνει ο Χριστός. Ή προσευχή διδάσκει από μόνη της με ποιο τρόπο πρέπει να προσευχόμαστε και δεν χρειάζεται δάσκαλος, όταν υπάρχει Αγάπη έναντι τού Θεού. Να παρακαλείτε τον Θεό με ταπείνωση: Κύριε, Ιησού Χριστέ, βοήθησόν με να σωθώ. Δίδαξαν με, να προσευχηθώ, να σταθώ καθαρός ενώπιων σου, Θεέ μου. Κύριε ό Θεός ημών, ειρήνην δός ημίν. Κτήσαι ή μάς Κύριε . Κάνε μας δικούς σου, Θεέ μου. Την σήν ειρήνην δός ημίν. 
      Έτσι, όταν ζητούμε τού Θεού να μάς κάνη δικούς Του, να μάς κατακτήσει, τού προσφέρουμε την καρδία μας ανοιχτεί, για να κατοικήσει μέσα, διότι ό Θεός, χωρίς να Τού το ζητήσουμε, δεν έρχεται μέσα μας, διότι σέβεται την ανθρώπινη ελευθερία.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

ΑΡΧΙΜ. ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ: ΤΑΠΕΙΝΗ ΙΚΕΣΙΑ

«Ταπεινή ἰκεσία ποιμένος ψυχῶν»

pefsevittis2

«Εσύ (Κύριε) ο ίδιος εναποτέθηκες στα ακάθαρτα και βέβηλα μου χέρια ως “παρακαταθήκη”, για να σε διαφυλάξω αλώβητον ως την φρικτή ημέρα της Λογοδοσίας. Στην παρακαταθήκη αυτή περιλαμβάνεται και το Σώμα, του οποίου θεία κεφαλή είσαι Εσύ, δηλαδή η Εκκλησία σου, στο πρόσωπο της μικρής Ποίμνης, που μου εμπιστευόσουν… Με τα μάτια της ψυχής μου και από ό,τι τυχόν ξέρω ή μαθαίνω, βλέπω την Ποίμνη Σου περιτριγυρισμένη από λύκους διψασμένους για αίμα, κυριαρχημένους από άγρια βουλιμία να καταβροχθίσουν ψυχές. Βλέπω μεταμφιεσμένους σε πρόβατα θανάσιμους εχθρούς των προβάτων Σου, που θέλουν να τα απομυζήσουν. Βλέπω τους θρασείς “κλέπτας”, που έρχονται να “αρπάσωσι”, να “θύσωσι”, να “απολέσωσι”…

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Τό φοβερό δικαστήριο

ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ Ἀπό τό βιβλίο «Πορεία πρός τόν οὐρανό» Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζάντονσκ
  Ἀγαπητοί χριστιανοί! Τρέμω ἀπό φόβο ἀκούγοντας καί στοχαζόμενος τά λόγια:
«Ἰδού ἔρχομαι ταχύ, καί ὁ μισθός μου μετ’ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τό ἔργον ἔσται αὐτοῦ» (Ἀποκ. 22, 12).
Ποιός τά λέει αὐτά; Ὁ Θεός ὁ Μέγας καί Φοβερός. Τί λέει; Ὅτι θά ἔρθει Αὐτός ὁ Ἴδιος νά κρίνει τήν Οἰκουμένη καί ν’ ἀποδώσει στόν καθένα κατά τά ἔργα του.

Φτωχοί ἁμαρτωλοί! Τί πρέπει νά σκέφτεστε ἀκούγοντας αὐτά τά λόγια; Ὁ Ἴδιος ὁ Θεός ἔρχεται νά σᾶς κρίνει σύμφωνα μέ τίς πράξεις σας! Φοβηθεῖτε ν’ ἁμαρτάνετε πλέον καί νά παρανομεῖτε! Ἔρχεται μέ δύναμη καί δόξα πολλή!…
Λυπήσου, Κύριε, λυπήσου τό πλάσμα Σου!
Κανένας ἀναμάρτητος, παρά μόνο Ἐσύ.
***
Φοβερή, ἀδελφοί μου, θά εἶναι ἡ μέρα καί ἡ ὥρα ἐκείνη, ὅταν ὁ Κύριος θά κρίνει τούς ἁμαρτωλούς. Τρομάζουμε στή σκέψη ἑνός ἐπίγειου δικαστηρίου· ἀσύγκριτα φοβερότερο θά εἶναι τό δικαστήριο ἐκεῖνο.
Ἐδῶ δικάζουν ἄνθρωποι ὅμοιοί μας· σ’ ἐκεῖνο τό δικαστήριο θά δικάσει ὁ Ἴδιος ὁ Θεός!
Ἐδῶ ὑπάρχουν μάρτυρες πού κατηγοροῦν ἤ ὑπερασπίζονται τόν ὑπόδικο· ἐκεῖ δέν θά χρειαστοῦν, γιατί ὁ δικαστής τά γνωρίζει ὅλα μέ ἀκρίβεια.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Πῶς μποροῦμε ν’ ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα (Ἁγίου Ἰννοκεντίου Μόσχας)

Σημείωση δική μας: Ὁ ἅγιος μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν ἀπόκτηση μέ τήν ἔννοια τῆς ἐνεργοποίσης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δηλαδή τῆς βαπτισματικῆς θεοποιοῦ Θείας Χάρης
Εισαγωγικά.
Ὁ ἅγιος Ἰννοκέντιος (Βενιαμίνωφ, 1707-1879), εἶναι μία λαμπρὴ ἱεραποστολικὴ καὶ ἀρχιερατικὴ μορφὴ τῆς ρωσικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας. Ἀφοῦ ἀφιέρωσε σαράντα πέντε ὁλόκληρα χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς του στὸν εὐαγγελισμὸ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνοτήτων τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς, τὰ δεκαεπτὰ ὡς ἱερέας (1823-1840) καὶ τὰ εἴκοσι ὀκτὼ ὡς ἐπίσκοπος Καμτσάτκας, Κουρίλων καὶ Ἀλεουτίων Νήσων (1840-1868), ἀνῆλθε στὸν μητροπολιτικὸ θρόνο τῆς Μόσχας (1868), ὅπου παρέμεινε ὡς τὴν ὀσιακὴ κοίμησή του, τὸ 1879, ἐπιτελώντας ἕνα μεγαλόπνοο καὶ ἐντυπωσιακὸ ποιμαντικὸ ἔργο. Τὸ 1077 ἀνακηρύχθηκε ἐπίσημα ἅγιος ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.
Ἀνάμεσα στὰ συγγραφικὰ πονήματα τοῦ ἁγίου Ἰννοκεντίου περιλαμβάνεται καὶ τὸ μικρὸ ἀλλὰ περίφημο ἔργο του «Ὑπόδειξη τοῦ δρόμου πρὸς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τὸ βιβλίο αὐτό, μία συνοπτικὴ ὀρθόδοξη κατήχηση, γνώρισε καταπληκτικὴ ἐπιτυχία. Στὴ Ρωσία, ὡς τὸ 1917, ἔφτασε τὶς 47 ἐκδόσεις. Στὰ ἑλληνικὰ ἔχουν γίνει, ἀπὸ τὸ 1843 μέχρι σήμερα, τουλάχιστον πέντε διαφορετικὲς μεταφράσεις του, ὁρισμένες ἀπ’ αὐτὲς μὲ ἐπανειλημμένες ἐκδόσεις.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Τά σημάδια τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό

 
 ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟ;
Ἀπό τό βιβλίο «Πορεία πρός τόν οὐρανό»
Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζάντονσκ

 Ἄς δοῦμε ποιά εἶναι τά σημάδια τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Θεό, γιά νά μήν ἔχουμε ψεύτικη ἰδέα γιά τήν ἀγάπη αὐτή. Γιατί σέ τίποτε ἄλλο δέν ἀπατᾶται ὁ ἄνθρωπος, ὅσο στό θέμα τῆς ἀγάπης. Τά σημάδια τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης εἶναι τά ἑξῆς:
 Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του
Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος καθορίζει καί λέει: «Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς Μου καί τηρῶν αὐτἀς, ἐκεῖνος ἐστιν ὁ ἀγαπῶν Με» (Ἰω. 14, 21). Ὅποιος ἀγαπάει εἰλικρινά τόν Θεό, προσπαθεῖ νά φυλάγεται ἀπ’ ὅσα δέν ἀρέσουν σ’ Ἐκεῖνον καί ἀγωνίζεται νά ἐφαρμόζει ὅσα Ἐκεῖνος ἀγαπάει.
Γι’ αὐτό ἐκτελεῖ τίς ἅγιες ἐντολές τοῦ Κυρίου. Ἑπόμενο εἶναι λοιπόν νά μήν ἔχουν ἀγάπη πρός τόν Θεό ὅσοι χριστιανοί δέν δείχνουν ἐνδιαφέρον γιά τίς ἐντολές Του. Σ’ αὐτούς συγκαταλέγονται καί οἱ κακοποιοί, ὅσοι βλάπτουν τούς ἄλλους μέ ποικίλους τρόπους, οἱ ἄσωτοι, οἱ μοιχοί, οἱ αἰσχροί, οἱ κλέφτες, οἱ ἅρπαγες, οἱ ληστές, οἱ ἄδικοι…

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

«Ὁμολογοῦμεν τόν Ἰησοῦν Χριστό;»

   ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ
 Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

   Εὐλογημένοι μου Χριστιανοί

Κάθε πράξις μας σέ τούτη τή ζωή ἔχει τήν ἀνταμοιβή της στήν ἄλλη, τήν αἰώνιο. Ὄχι μόνο οἱ θετικές πράξεις, ἀλλά καί οἱ ἀρνητικές. Καί ἡ περισσότερη ἀρνητική πράξις εἶναι ἡ ἄρνησις τοῦ Χριστοῦ. Ἄν ἀρνηθοῦμε τόν Ἰησοῦ Χριστό, τότε καί Ἐκεῖνος θά μᾶς ἀρνηθῆ. Αὐτό τονίζει ὁ Παῦλος «Εἰ ἀρνούμεθα τόν Χριστόν, κἀκεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς». Ἄρνησις καί Ὁμολογία εἶναι δύο θέσεις, πού παίρνει ὁ ἄνθρωπος ἔναντι τοῦ Χριστοῦ. Μπροστά στόν ἥλιο ἤ θά κλείσης τά μάτια, ἀρνούμενος τή λάμψι του, ἤ θά τόν δεχθῆς. Δέν χωράει τρίτη θέσις. Ἀδιάφοροι μπροστά στόν Χριστό δέν μποροῦμε νά περάσουμε. Ἤ θά τόν ὁμολογοῦμε ἤ θά τόν ἀρνούμεθα. Δέν θά σωθοῦμε ἄν δέν Ὁμολογοῦμε τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος παρουσίασε καί τή θετική καί τήν ἀρνητική ὄψι, καί ἦταν κατηγορηματικός: «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν Οὐρανοῖς. Ὅστις δ᾿ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτόν κἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν Οὐρανοῖς»1.

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Ἡ πίστη τῶν Ἁγίων_mp3

 
Π. Σάββας 2015-10-31_Ἡ πίστη τῶν Ἁγίων_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-10-2015 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι τοῦ Πανηγυρίζοντα Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλατάνου Γιαννιτσῶν).

http://www.hristospanagia.gr/?p=47778
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...