Τίποτα δέν εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τήν καθαρή καρδιά, γιατί μιά τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καί τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπό τό θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεός γι᾿ αὐτούς πού ἔχουν καθαρή καρδιά:«Θά κατοικήσω ἀνάμεσά τους καί θά πορεύομαι μαζί τους. Θά εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοί θά εἶναι λαός μου»1.
Ποιοί λοιπόν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ᾿ αὐτούς τούς ἀνθρώπους;
Καί ἀπό ποιό ἀγαθό μπορεῖ νά μείνουν στερημένοι;
Δέν βρίσκονται ὅλα τ᾿ ἀγαθά καί τά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος στίς μακάριες ψυχές τους;
Τί περισσότερο χρειάζονται;
Τίποτα, στ᾿ ἀλήθεια, τίποτα! Γιατί ἔχουν στήν καρδιά τους τό μεγαλύτερο ἀγαθό: τόν ἴδιο τό Θεό!
Πόσο πλανιοῦνται οἱ ἄνθρωποι πού ἀναζητοῦν τήν εὐτυχία μακριά ἀπό τόν ἑαυτό τους, στίς ξένες χῶρες καί στά ταξίδια, στόν πλοῦτο καί στή δόξα, στίς μεγάλες περιουσίες καί στίς ἀπολαύσεις, στίς ἡδονές καί σ᾿ ὅλες τίς χλιδές καί ματαιότητες, πού κατάληξή τους ἔχουν τήν πίκρα! Ἡ ἀνέγερση τοῦ πύργου τῆς εὐτυχίας ἔξω ἀπό τήν καρδιά μας, μοιάζει μέ οἰκοδόμηση κτιρίου σέ ἔδαφος πού σαλεύεται ἀπό συνεχεῖς σεισμούς. Σύντομα ἕνα τέτοιο οἰκοδόμημα θά σωριαστεῖ στή γῆ….
Ἀδελφοί μου! Ἡ εὐτυχία βρίσκεται μέσα στόν ἴδιο σας τόν ἑαυτό, καί μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού τό κατάλαβε αὐτό. Ἐξέταστε τήν καρδιά σας καί δεῖτε τήν πνευματική της κατάσταση.
Μήπως ἔχασε τήν παρρησία της πρός τό Θεό;
Μήπως ἡ συνείδηση διαμαρτύρεται γιά παράβαση τῶν ἐντολῶν Του;
Μήπως σᾶς κατηγορεῖ γιά ἀδικίες, γιά ψέματα, γιά παραμέληση τῶν καθηκόντων πρός τό Θεό καί τόν πλησίον;
Ἐρευνῆστε μήπως κακίες καί πάθη γέμισαν τήν καρδιά σας, μήπως γλίστρησε αὐτή σέ δρόμους στραβούς καί δύσβατους….
Δυστυχῶς, ἐκεῖνος πού παραμέλησε τήν καρδιά του, στερήθηκε ὅλα τ᾿ ἀγαθά κι ἔπεσε σέ πλῆθος κακῶν.
Ἔδιωξε τήν εἰρήνη καί ἀπόκτησε ἄγχος, ταραχή καί τρόμο.
Ἔδιωξε τήν ἀγάπη καί δέχτηκε τό μίσος.
Ἔδιωξε, τέλος, ὅλα τά χαρίσματα καί τούς καρπούς τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πού δέχτηκε μέ τό βάπτισμα, καί οἰκειώθηκε ὅλες τίς κακίες ἐκεῖνες, πού κάνουν τόν ἄνθρωπο ἐλεεινό καί τρισάθλιο.
Ἀδελφοί μου! Ὁ Πολυέλεος Θεός θέλει τήν εὐτυχία ὅλων μας καί σ᾿ αὐτή καί στήν ἄλλη ζωή. Γι᾿ αὐτό ἵδρυσε τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία. Γιά νά μᾶς καθαρίζει αὐτή ἀπό τήν ἁμαρτία, νά μᾶς ἁγιάζει, νά μᾶς συμφιλιώνει μαζί Του, νά μᾶς χαρίζει τίς εὐλογίες τοῦ οὐρανοῦ.
Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνοιχτή τήν ἀγκαλιά της, γιά νά μᾶς ὑποδεχθεῖ.
Ἄς τρέξουμε γρήγορα ὅσοι ἔχουμε βαρειά τή συνείδηση.
Ἄς τρέξουμε, καί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕτοιμη νά σηκώσει τό βαρύ φορτίο μας, νά μᾶς χαρίσει τήν παρρησία πρός τό Θεό, νά γεμίσει τήν καρδιά μας μέ εὐτυχία καί μακαριότητα….
Συνεχίζεται…..
Τέλος καί τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων
ἀφθάρτῳ ἀοράτῳ μόνῳ σοφῷ Θεῷ
τιμή καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
Ἀπό φυλλάδιο τῆς
“Ἱ. Μ. Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττικῆς”
